نویسنده ای که در مناسبات داخل نقش سگ گله را دارد، نویسنده بیرون از جنس شرمنده و شورایی نیز نقش بهتری از نویسندگان درون مناسبات ندارد. آنان می بایست کلیشه ای و با رعایت خطوط قرمز و سانسور، هارت و پورت های بیهوده سر بدهند و گاهاً مسخره بازی دربیاورند اما در نهایت و محتوای مقاله شان نمی بایست از سه محور و منظور سازمانی فراتر برود حتی اگر به مورد جمهوری اسلامی و مسئله سرنگونی نپردازند