سخنی کوتاه با مردم ایران ، جامعه‌ای ایرانی در اروپا
همیشه ما منتقدین فرقه ی رجوی گفتیم و باز هم میگویئم که این فرقه نه در داخل ایران ونه در خارج ایران هیچ جایگاهی نداشته وندارد. طبق تماس های که با من گرفته شده از طرف افراد مهاجر و موضوعاتی که ازدموکراسی جماعت فرقه رجوی بیان کرده اند ، من هم تصمیم به نوشته برخی از این موارد را کردم تا وجدان ها را بیدار کنم ونوع دموکراسی مریم قجر عضدانلو را به نمایش بگذارم
در ماه ژوئن و اویل ژوئیه ، سران فرقه رجوی برای جمع کردن سیاهی لشگر به کمپ های پناهندگی رجوع می کردند
وعده ها و صحبت های رویائی خیلی زیبائی بیان می کرده اند و به پناهجویان وعده های رویائی زیادی می داده اند از جمله : اینکه ( ما ( مجاهدین ) دموکراسی برای ایران می خواهیم بیاوریم ! شما به جلسات ما بیائید ، در آنجا شما بیشتر با ما آشنا می‌شوید. شما نباید تنها باشید چونکه ما به شما کمک میکنم تا مراحل قانوی شما حل بشود در کارهای گروهی شرکت کنید . اینکه ما به شما 80 یورو پرداخت می کنیم )
و حالا توجه کنید به سخن چند تن از پناهجویانی که گول فرقه رجوی را خوردن از ایالت بایرن
( Munich) ،Münschen
Geisenhausenشهر
با جمعیت نزدیک به 7000 نفرو شهرهای اطراف ان که هرساله سران فرقه
به کمپ های پناهندگی می روند و با دورغ و نیرنگ و وعده های سرخرمن تعدادی را فریب داده با یک تور 10 روزه پاریس گردی به پاریس میبردند آن هم برای ده روز با هتل و وعده‌های غذای که فقط برای چند ساعتی در سالن ویلپن بودند. روایت یک پناهند ه از مشاهدات و مسله ای که برایشان پیش امده بود :
امسال هم طبق معمول همین کار را کردند از این شهرمذبور و شهرهای اطراف تعدادی را با همان شیوه فریب و نیرنگ در حدود 4 اتوبوس یعنی تقریبا 150 نفر را گرد اوردند . در توی این تعداد جمعیت ( 150 ) کمتر از انگشتان یک دست ایرانی بودند . 10 الی 12 نفر افریقائی بودند . مابقی پناهندگان عرب سوری و افغانی بودند .
مثل هر ساله با اتوبوس ها به سمت فرانسه حرکت کردیم ، بعد از چند ساعت به مرز فرانسه رسیدیم . در مرز فرانسه پست بازرسی بود ، پلیس وارد اتوبوس شد و از همگی درخواست پاسپورت و کارت شناسائی کردند که نشان داده شود .تعداد زیادی از این افراد مدارک شناسائی معتبر نداشتند . تمامی افرادی که مدرک نداشتند را از اتوبوس ها پیدا کردند . اتوبوس ها تقریبا خالی شد و خالی به ادامه سفر خود ادامه دادند . بعد از گذشت چند ساعت و درج هویت افراد در کامپیوتر مرکزی پلیس مرزی ، برای ما ها پیاده کرده بودند اتوبوس درخواست کردند که به شهرهای خود برگردانده شویم . این برگشتن به شهر با هزینه فردی هر فرد بود که می بایست کرایه اتوبوس خود را می داد . از ان زمان تا به حال بیش از سه هفته می باشد که مسئولین فرقه به کمپ ها مراجعه می کردند این افراد را رها کرده اند . حتی به تلفن های این افراد پاسخ هم نمی دهند . قابل توجه است وقتی که در مرز فرانسه پلیس مرا پیاده کرده بود با شماره تلفن های که داده بودند هرچه تماس گرفتیم که مشگل را بیان کنیم کسی جواب نداد .
البته این تک مورد نبود ، از اطراف همین شهر هم 6 اتوبوس دیگر بود که تماما در مرز برگشت خورده بود .
هموطنان من از شما سوالی دارد :
کسانی که اینقدر دم از دموکراسی و حقوق بشر می زنند ، ایرانی و افغانی و… را دعوت می کنند به انجمن هایشان تا در جلسات انها شرکت کنیم ، انهائی که می گفتند شما نباید تنها باشید و ما به شما کمک می کنیم تا مراحل قانونی ما حل شود ، ما را تشویق به کارهای گروهی می کردند و…. این همه درس دموکراسی به ما می دادند پس چه شد کوچکترین مشگلی که در راه رفتن به بزرگترین جلسه مجاهدین این طور در مرز رها می کنند و جواب تلفن ها را نمی دهند ؟
آیا دروغ گفتن نوع دیگری از آزادی هست ؟
آیا این است دموکراسی مریم رجوی و مجاهدین ؟
زهرا معینی فعال حقوق بشر