پاسخی از سردار جنگل
مهدی خوشحال، ایران فانوس، 05.12.2016
سایت اینترنتی افشاگر وابسته به مجاهدین خلق، اخیراً ویدئویی را منتسب به مسعود رجوی که تنها صدا دارد و تاریخ 7 اسفند سال 1391 را قید کرده است، با آب و تاب روی سایت قرار داده است. این ویدئو „مسعود رجوی ـ نامه ای از سردار جنگل“ نام دارد و به مدت 19 دقیقه است.
مسعود رجوی در این ویدئو ابتدا از دوام 7 ساله جنبش جنگل و 49 ساله جنبش مجاهدین یاد می کند و این دو جنبش را که هیچ وجه تشابهی با هم ندارند، در قیاس با هم قرار می دهد و خیانت روسها به جنبش جنگل را علت شکست این جنبش می داند و لابد رمز ماندگاری فرقه خود را عدم خیانت دولت سابق عراق و حکومتهایی که مجاهدین خلق طی این سالها به آنها وابسته بودند می داند.
او سپس به اصل قضیه می پردازد و نامه و یا امان نامه ای که رییس نیروی قزاق رتمستر کیکا چینکوف، خطاب به میرزا کوچک خان، می نویسد و در آن نامه پس از تهدید میرزا که خسارات جنگ به عهده او خواهد بود و سپس به تسلیم میرزا اشاره دارد، می پردازد و النهایه پاسخ میرزا به اتریاد طهران را که با „دیر آمدی ای نگار سرمست“ شروع می شود را می خواند و به گونه همیشگی جنبش جنگل را در قیاس با جنبش مجاهدین و میرزا کوچک خان را در قیاس با خود قرار می دهد و در ازای پاسخ میرزا کوچک خان به نامه رییس اتریاد طهران که پاسخ دندانشکنی بود، در قیاس با نامه خود که به رهبران تهران نوشته است یاد نمی کند.
از آنجا که میرزا کوچک خان جنگلی رهبر جنبش جنگل همان گونه که در ایام حیاتش نامه درخور به دشمنانش نوشته و سخت از منافع مردم دفاع کرده و هم اکنون زنده نیست تا از خود و منافع مردم در مقابل بیگانگان و تروریسم وهابی، دفاع کند و از آنجا که نگارنده این سطور قبل از انقلاب بخشی از هویت سیاسی ام متاثر و ملهم از جنبش جنگل و با مطالعه کتاب سردار جنگل اثر ابراهیم فخرایی و از این موارد آغاز شده، در غیاب سردار جنگل میرزا کوچک خان، پاسخ مسعود رجوی را خود می دهم.
دوست طالشی دارم که گاه با هم می نشینیم و تا پاسی از شب حرف می زنیم. اتفاقاً چند روز قبل و آخرین بار گفت و گپ مان در ارتباط با جنبش جنگل و میرزا کوچک خان بود. دوستم عکسی از پدر بزرگش که همراه میرزا بود به من نشان داد و گفت که پدربزرگش همرزم میرزا بوده و علت مرگ میرزا را نه برف و کولاک کوههای طالش بلکه فداکاری میرزا تعریف می کرد. او ادامه داد، میرزا با بنیه قوی ای که داشت، براحتی قادر به عبور از برف و یخبندان کوههای طالش بود، اما همرزم و همراهش گائوک آلمانی در مقابل سرما و گرسنگی از حال رفت و میرزا ناچار شد تا گائوک را به دوش بکشد و درنتیجه خود در ادامه راه خسته و کوفته شد و بر خاک افتاد.
در همین رابطه و قبلاً نیز طی مقاله ای به نام “ چگونه سرداران جاودانه می شوند“ به چگونگی شخصیت و مرام مبارزاتی میرزا کوچک خان و مجاهدین خلق، پرداخته ام.
جدا از این که جنبش مسلحانه جنگل در عصر خود درست یا غلط بوده باشد و یا بعدها ثمر داده و یا نداده باشد و یا ثمرش هرز رفته و یا نرفته باشد، بی شک امروز اگر میرزا زنده بود راه و رسم مبارزاتی اش را متناسب با زمان و مکانی که در آن زندگی می کرد، انتخاب می کرد و هرگز از طریق پول و سلاح بیگانه به مردم خود خیانت نمی کرد.
دو خصلت انسانی و مبارزاتی میرزا کوچک خان جنگلی، مسعود رجوی که سهل است بلکه او را با همه رهبران مبارزه متمایز می کند و اصالت مبارزاتی اش را بر تاریخ آشکار می کند اول این که، در آذرماه سال 1300 میرزا جانش را فدای همرزم و مردمش کرد و دوم این که، وقتی میرزا در ارتفاعات طالش بر خاک افتاد تنها یک ریال در جیبش باقی مانده بود. این چنین بود که میرزا در قلب مردم و روح جنگل جاودانه شد و آنان که شبها سر بر بالشت دشمن می گذارند و میلیونها بشکه نفت دستمزد می گیرند هرگز قادر نخواهند بود خود و فرقه شان را با میرزا کوچک خان و جنبش جنگل، مورد قیاس قرار دهند.
„پایان“