شوهای تبلیغاتی وطن فروشان بی وطن، سرمایه گذاری روی هیچ
نوشتۀ غفور فتاحیان عضو قدیمی جدا شدۀ سازمان مجاهدین
مدتی است که فرقۀ رجوی از طرق مختلف آمار شرکت کنندگان در جلسه ای را که هنوز برگزار نشده و کسی در ان شرکت نکرده را صد هزار نفر اعلام کرده است!!.
اولا اگر اشتباه نکنم در هیچ جای اروپا سالن سرپوشیدۀ صد هزازنفری وجود ندارد.
اولا اعلام آمار و ارقام بالا حتی قبل از برگزاری برنامه جزء تاکتیکهای فرقۀ رجوی است و در عراق هم در مورد عراقیان فقیری که برای غذا به پادگان بدنام اشرف می آمدند آمار را صد برابر می نمود یعنی دویست نفر را بیست هزار نفر اعلام کرد. در آن روز که عراقیها می خواستند به اشرف بیایند به ما دستور می دادند که کت و شلوار بپوشیم و برویم صندلی های خالی سالن را پر کنیم تا دورنمای فیلمها و عکسها نشان بدهند که صندلیها همه پر بوده و همۀ آنها عراقی بودند!! و در حالی تعداد شرکت کنندگان بیست هزار نفر اعلام می شد که سالنهای اشرف فقط گنجایش دو تا سه هزار نفر را داشتند.
در کارهای نظامی هم همین کار را می کرد. مثلا در آن زمان وقتی که در اشرف رژه می رفتیم هر یگان ما چندین بار لباس عوض می کردیم و دوباره و سه باره وارد رژه می شدیم تا در فیلم نشان داده شود که تعداد افراد به اصطلاح ارتش آزادیبخش رجوی چند برابر واقعیت می باشد.وقتی هم که نفرات به اصطلاح تشکیلاتی متناقض می شدند یعنی سؤال ایجاد می کردند که ما چه نیازی به این دروغ داریم و چرا باید افکار عمومی را فریب بدهیم؟! مسئولین فرقۀ رجوی می گفتند که این فرمان مسعود است که به صاحب خانه یعنی مامورین اطلاعات عراق بگوییم که تعداد ما خیلی بیشتر است!!.
حال چرا رجوی دست به چینین شعبده بازیهایی می زد و همچنان ورثه اش به آنها ادامه می دهند زیرا به این گونه تبلیغات نیاز مبرم دارند.
یادم می آید زمانی که در پادگان اشرف بودم همۀ افراد در رابطه با آوردن افراد عراقی به درون پادگان اشرف و دادن پولهای کلان به آنها در ازای سخنرانی در گردهماییهای نمایشی در درون پادگان اشرف متناقض شده بودند ومی گفتند چرا سازمان که صداقت که جزء اصول آن است این اصل خود را زیر پا می گذارد و آمار واقعی را نمی دهد و همه اعتراض می کردند که ما از صبح تا شب جان می کنیم و به بیگاری کشیده می شویم و زیر گرمای ۵۰ درجه کانکس و وسایل دیگر برای فروش درست می کنیم بدون اینکه غذای درست حسابی به ما داده شود آن وقت شما می گویید پول این وسایل خرج آوردن عراقیان به داخل پادگان اشرف می شود، آخر اینها چه دست آوردی برای ما دارند؟
حتی این اعتراض به افرادی که در بخش اجتماعی با عراقی ها کار می کردند کشیده شده بود تا اینکه رحمان (عباس داوری) از مسئولین بالای سازمان برای ما نشست گذاشت و چند نفر که الآن هم در آلبانی اسیر تشکیلات این فرقه هستند گفتند چرا سازمان برای سخنرانی شخصیتهای دعوت شده به آنها پول می دهد؟ و چرا در تمام «برنامه های خواهر مریم» در خارجه همۀ سخنرانان و اکثریت شرکت کننده ها خارجی هستند؟ مگر ما شخصیتهای ایرانی نداریم؟
در اینجا می خواهم عین صحبتهای رحمان را بدون کم و کسر بنویسم چون هیچ وقت این جمله ها از یادم نمی رود:
رحمان (عباس داوری) گفت: «برادران! شما که غریبه نیستید بلکه هر کدامتان در این سازمان مسئول هستید. واقعیت این است که سازمان به تبلیغات نیاز دارد، اگر ما این تبلیغات را نداشته باشیم با یک سازمان مرده هیچ تفاوتی نداریم. شما ای برادران که می گویید چرا افراد خارجی می آورید؟ و ایرانی بیاورید، از کجا ایرانی بیاوریم؟ خوب شما بروید ایرانی بیاورید، ما که دسترسی به داخل کشور نداریم!!… ما مجبور هستیم با هر شیوه ای تبلیغات خودمان را داشته باشیم حالا با هر کسی باشد…»!!.
هیچ کسی حرفی نزد چون بالاترین مسئول برادر یعنی مرد این سازمان در عراق خودش به زبان اشهد خودش می گوید که این سازمان مرده است و اگر این تبلیغات را هم نداشته باشد دیگر باید جنازه اش را هم دفن کرد. رحمان اینجا با رندی و چون می دانست کسی روی حرفهای او نمی تواند حرف بزند و سؤال یا شکی را مطرح کند این را که میلیونها ایرانی و حتی انبوهی شخصیتهای ایرانی در خارجه هستند و نه در داخل و حتی شخصیتهای خود شورای رجوی ساخته هم در این شوهای مریم قجر به حساب نمی آیند تا چه رسد که سخنرانی هم بکنند، و نیز این را که اکثریت قاطع ایرانیان داخل و خارج کشور مخالف فرقۀ رجوی و بلکه از آن بیزارند وو… کاملا مسکوت گذاشت.
حال برای اثبات این حرف ۹۹۰۰۰ نفر بیش کش اگر فرقه رجوی می توانست هزار نفر ایرانی را در این شوی تبلغاتی جور کند شک نکنید که از رسانه های فرانسوی هم برای سرشماری دعوت می کرد که نفرات رابشمارند.
رجوی در یک نشست درونی ان زمانی که مریم به فرانسه آمده بود خطاب به تمام نفرات پادگان اشرف گفت: «ای برادران آیا می دانید که در اروپا بیش از دو میلیون ایرانی هست که قبل از رفتن مریم به فرانسه ما فقط ۵۰۰ نفر هوادار داشتیم ولی با رفتن مریم به آنجا توانستیم دوهزار نفر هوادار داشته باشیم؟».
حال این زمانی بود که رجوی در عراق بود و یک ارتش دست ساز و ورشکسته داشت. اما امروز رجوی چه دارد که هواداری برایش باقی مانده باشد؟!
تنها چیزی که برای رجوی مانده همان نیروهای قدیمی هستند که از اشرف به فرانسه آمدند یعنی یک مشت وطن فروش بی وطن ولاغیر.
*