نگاهی به استراتژی جدید آمریکا علیه ایران
محمد حسین سبحانی : ” صادرات حقوق بشر ” از جاده ” تحریم و جنگ ” با سوخت رسانی اسرائیل، سعودی و فرقه مجاهدین به مقصد نمی رسد
ایران قلم ـ ۲۴٫۰۵٫۲۰۱۸
سلام می کنم خدمت دوستان عزیز و گرامی ، حتما مطلع هستید که دو روز قبل یعنی ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ برابر با ۲۲ مارس ۲۰۱۸ وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا آقای مایک پمپئو در یک سخنرانی از قبل برنامه ریزی شده مطالب مهمی را مبنی بر استراتژی جدید آمریکا علیه ایران مطرح کرد. آقای پمپئو در این سخنرانی به این اشاره کرد که :
” واشنگتن شدیدترین تحریم های تاریخ را علیه ایران وضع خواهد کرد و اگر حکومت ایران رفتارخود را عوض نکند. فشار تحریم ها افزایش خواهد یافت. ”
پمپئو یک لیست بلند بالای ۱۲ بندی را در این سخنرانی مطرح کرد که همه مشکلاتی که می توانست بین ایران و آمریکا در ۴۰ سال گذشته وجود داشته باشد در این ۱۲ بند گنجانده بود. وی در این سخنرانی خواستار یک اتحاد جهانی علیه ایران و همراهی با استراتژی جدید آمریکا علیه ایران شد و از طرف دیگر و همزمان متحدین اروپایی خود را مستقیم و غیرمستقیم تهدید کرد که آنها نیز باید با استراتژی آمریکا علیه ایران همراهی کنند. اتفاقا بهتر از همه خانم موگرینی از سخنان وزیر خارجه آمریکا برداشت درستی داشت، چرا که گفت مخاطب سخنان وزیر خارجه آمریکا فقط ایران نیست و تمام کشورهایی که برجام را امضا کردند و این توافق بین المللی را در شورای امنیت به تصویب رساندند ، از جمله سه کشور اروپایی و روسیه و چین نیز مخاطب تهدیدهای مایک پمپئو وزیرخارجه امریکا نیز بوده است.
سخنرانی آقای پمپئو دو هفته بعد از تصمیم دونالد ترامپ مبنی بر خروج از برجام صورت گرفت، توافقی که توسط شش قدرت جهانی تصویب شده است، از جمله رئیس جمهور سابق آمریکا آقا باراک اوباما ان را تایید کرده و به رسمیت شناخت. ولی خوب آقای ترامپ دو هفته قبل زد زیرش و گفت که نه ما این توافقنامه را دوست نداریم، خوشمان نمیاد، مهم نیست که دنیا چی گفته ، دنیا چی خواسته، مهم نیست که شورای امنیت چه گفته و چرا برجام را تصویب کرده است تا جهان به سمت صلح حرکت کند و … مهم منافع ماست تا هر چه می خواهیم بکنیم . تمام کشورهای خاورمیانه به نوعی توسط امریکا هر کدام به نوعی به ویرانه تبدیل شده اند تا بعد توسط شرکت های اقتصادی و تسلیحانی امریکا و به یغما بردن ثروت کشور مربوطه آن را بازسازی کنند. این ۱۲ بندی که وزیرخارجه آمریکا در سخنرانی خودش مطرح کرد تنها چند کشور یعنی اسرائیلی ها، سعودی ها و امارات متحده عربی و مزدوران فارسی زبان آمریکا یعنی فرقه مجاهدین خلق از آن حمایت کردند . اما آیا این راهبرد آمریکا راه به جایی خواهد برد؟ در ظاهر محتوای اصلی این ۱۲ بند مایک پمپئو به حقوق بشر، فعالیتهای هسته ای و سیاست خارجی ایران بر می گشت، ولی روشن است که نمی توان حقوق بشر را صادر کرد.
آیا می توان حقوق بشر را از جاده خشونت ، بمباران و جنگ و آنچه که وزیر خارجه آمریکا کفت” شدیدترین تحریم های تاریخ ” عبور داد و صادر کرد؟ به نظر من هدف اصلی که مجبور شد آمریکا این راهبرد را علیه ایران اعلام کند، به انزوای سیاسی آن بر می گردد که با خروج از انزوا از برجام این بیشتر شد و احساس کرد که اگر اروپا و روسیه و چین با ایران بر سر برجام همراهی کنند و این توافق برقرار بماند، این به معنی انزوای سیاسی هر چه بیشتر آمریکا است ، و از سوی دیگر ابهت پلیس سیاسی ، نظامی جهان که آمریکا مدعی آن است، خواهد شکست.
در واقع سخنرانی دیروز وزیر خارجه آمریکا به جای اینکه نشانی از یک راه حل دیپلماتیک برای کاهش خشونت و جنگ داشته باشد، بیشتر یک نمایش قلدرمابانه و مملو از قدرت نمایی بود، بویژه برای کشورهای اروپایی . چرا که نمی خواهد کشورهای اروپایی توافق و همکاری را با ایران دنبال کنند. هدف اصلی این راهبرد آمریکا با چاشنی باصطلاح اعمال ” شدید ترین تحریمهای تاریخ ” به هم ریختن میز توافق و برجام است تا اتحادی با ایران باقی نماند. از سوی دیگر حکمرانان ایران را به مواضع عکس العملی های بکشاند و اروپا را بترساند که این توافق برجام با ایران دنبال نشود، توافقی که آقای پمپئو گفت که آمریکا بازنده آن بوده است.
پرسش این است که زیر این ” شدیدترین تحریم های تاریخ ” که وزیر خارجه آمریکا گفته و خانم مریم رجوی آن را “تغییر دمکراتیک در ایران ” نامگذاری کرده ، کمر و گرده چه کسانی زیر آن خم خواهد شد؟ با فرض وقوع ، آن کسی جز مردم ایران خواهد بود؟ مردم ایران باید چقدر رنج و مرارت بکشند و تاوان سیاست های خشونت طلبانه و جنگ طلبانه را بدهند تا جیب و شکم صاحبان کارخانه های اسلحه سازی پر شود؟
خوب در یک فرض، اگر این ” شدیدترین تحریم های تاریخ ” که وزیر خارجه آمریکا گفته و خانم مریم رجوی آن را “تغییر دمکراتیک در ایران ” نامیده، میسر نشد و به نتیجه نرسید، ان موقع چه خواهد شد؟ آیا بمباران و جنگ حلقه های به هم پیوسته این راهبرد جنگ طلبانه آمریکا نیست؟
با فرض وقوع آن پاسخگوی آن چه کسانی خواهند بود؟ آیا این همان تغییر دمکراتیک مریم رجوی و فرقه مجاهدین برای ایران است؟ آیا این ” صادرات حقوق بشر “توسط آمریکا برای ایران و سایر کشورهای خاورمیانه است؟ بگذارید بحث را از اینجا ادامه بدهیم که عمده اهدافی که در ۱۲ بندی که مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا مطرح کرده است بر روی فعالیتهای هسته ای ایران، حقوق بشر ، سیاست خارجی ایران متمرکز بوده است. خوب اگر دعوا بر سر فعالیت هسته ای و حقوق بشر و غیره هست، پس چرا این مشمول عربستان که تا دو ماه قبل زنان آن اجازه رانندگی نداشته اند، نمی شود؟
چرا مشمول اسرائیل نمی شود که همین هفته گذشته بیش از ۶۰ نفز از معترضین فلسطینی را تنها به دلیل سنگ پرتاپ کردن به بیابان و خط مرزی اسرائیل و فلسطین به قتل رساند؟ اگر دعوا بر سر فعالیتهای هسته ای هست که همه اتفاق نظر دارند که تنها کشوری که در خاوریمانه سلاح اتمی دارد، اسرائیل است؟ اگر دعوا بر سر حضور در کشورهای دیگر است، چرا مشمول حضور خود آمریکا در عراق و سوریه و سایر کشورها نمی شود؟ کشور سعودی مگر در یمن حضور ندارد؟ مگر ترکیه در سوریه حضور ندارد. اگر ایران در سوریه حضور دارد که با تایید دولت آن کشور است. مگر فعالیتهای هسته ای ایران بعد از برجام توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی بیش از ۱۰ بار کنترل نشده است و همه گزارش های منتشر شده نشان از فعالیتهای ایران براساس مقررات آژانس می باشد، پس دعوا بر سر چیست که استراتژی تحریم و خشونت و جنگ توسط دو تن از فعالان جنگ و خشونت یعنی جان بولتون و مایک پمپئو تنظیم و ترسیم می شود و مریم رجوی نیز خائنانه آن را ” تغییر دمکراتیک برای ایران نامگذاری می کند و …
ادامه این مطلب را در ویدئوی زیر می توانید دنبال کنید.
*