گزارشی از اعتراضات و آکسیون پاریس
ایران فانوس، 01.07.2018
دیروز شنبه نهم تیرماه مطابق با سی ام ماه ژوئن، دو گروه از ایرانیان در شهر پاریس تجمع اعتراضی بر پا کردند. گروه اول، اعضای جداشده از مجاهدین خلق بودند که هر ساله و از کشورهای مختلف اروپا در پاریس جمع می شوند و بر علیه سیاستهای تروریستی و جنگ طلبانه مجاهدین خلق و اربابان شان، اعتراض می کنند که امسال نیز اعضای جداشده در قالب انجمنهای سیاسی و فرهنگی در میدان شتله پاریس، به نمایش اعتراضی و آکسیون دست زدند و با اعتراض علیه ترور و خشونت مجاهدین خلق که در ویلپنت پاریس به تبلیغ آن پرداخته بودند، دست به افشاگری مابین شهروندان فرانسوی و سایر توریستها زده اند.
گروه دوم، تروریستهای مجاهدین خلق بودند که همزمان در ویلپنت پاریس در قداست ترور و خشونت و حمایت از سیاستهای تحریم و جنگ از جانب جنگ طلبان بر علیه مردم ایران و مثل هر سال و در حوالی ماههای خرداد و تیرماه در شهر پاریس و با دعوت از سیاستمداران آمریکایی و عربستان و همچنین هزاران تن از آوارگان و پناهندگان از کشورهای مختلف دنیا که هیچ کدام به زبان فارسی آشنایی ندارند و نمی دانند که کشور ایران کجاست، نمایش اعتراضی و بزرگداشت خشونت و ترور بر پا کردند.
مریم قجر، مسئول ترور و خشونت مجاهدین خلق، مثل هر سال به سخنرانی در باب خشونت و ترور دست زد اما مانند همیشه با چاشنی دموکراسی و آزادی و اسلام بردبار و برابری حقوق زنان و مردان و سایر خزعبلاتی که هیچ اعتقادی به آنها نداشت و اینها در حالی بود که او در مقابل موج اعتراضات در داخل سازمان خود در آلبانی و جمع خانواده های اعضای اسیر که نگران سرنوشت بستگان خود هستند و موارد سر به نیست کردن و انواع فشارهای طاقت فرسای درون تشکیلاتی، حرفی به میان نیآورد.
مریم قجر، امسال نیز در سالن ویلپنت پاریس هنگامی لب به سخن در باب آزادی و برابری گشوده است که تعدادی جنگ طلب از کابینه دونالد ترامپ و همچنین از عربستان سعودی را دعوت به این مراسم جهت روحیه دادن به نیروهای روحیه باخته خود کرده و همچنین او امسال بیشتر از هر سال دیگر با موجی از اعتراضات و نارضایتی در درون تشکیلات خود روبرو بود که جهت خواباندن موج اعتراضات و ترساندن اعضای ناراضی ناچار به حذف فیزیکی یکی از اعضای ناراضی به نام مالک شراعی، کرده است با این وجود مریم قجر سعی کرد تا از موج اعترضات صنفی بازار و سایر طبقات جامعه ایران به عنوان کانونهای شورشی به نفع خود مصادره و به خورد مهمانان دلارپرست و هواداران زهوار در رفته، بکند.
مریم قجر امسال نیز نمایش ویلپنت را با سرمایه مالی هنگفت در حالی به راه انداخت که در تجمعات اعتراضی داخل ایران حتی یک شعار به نفع سیاستهای جنگ و ترور، داده نشد یعنی این که مجاهدین خلق هیچ پایگاهی در داخل ایران ندارند و همزمان در اپوزسیون خارج از کشور نیز به شدت منفور همگان هستند. مجاهدین خلق طی هفته قبل چنان پاچه نیروهای سلطنت را گرفتند و اختلافات عمیق خود را با همه بر ملا کردند که رضا پهلوی طی مصاحبه ای تنها این واژه که من با تعدادی از اعضای جداشده صحبت کردم، بنا بر همین واژه و به همین دلیل، تبلیغات مجاهدین مثل همیشه ماهیت ترور و فاشیستی خود را که بر همگان آشکار بود آشکارتر کردند.
نمایش قدرت و ارعاب مجاهدین خلق در میان لابیهای جنگ طلب و مردم غیر ایرانی، در حدی بود که تنها مختص به جیغ زدنهای مریم قجر بود و آنان حتی یکی از مزدوران خود را که در شورای ملی مقاومت در خدمت ترور و ارعاب تبلیغ می کنند را نتوانستند به میدان بیاورند و به نیروهای روحیه باخته روحیه بدهند.
با این وصف، در مقابل نمایشات جنگ طلبانه و غیر قانونی و پر ابهام نیروهای غیر ایرانی، فرزندان ایران زمین در میدان شتله پاریس، اقدام به اعتراضات قانونی و مدنی کرده اند که در تصایر زیر به نمونه ای از آن اعتراضات اشاره شده است.
