تنها اندیشه نوروزی پیروز است
مهدی خوشحال، ایران فانوس، 19.03.2019
ابتدا نوروز سال 1398 را به همه ایرانیان داخل و خارج از کشور تبریک و شادباش می گویم. برای مردم ایران در سال پیش رو، برکت و صلح و تندرستی و شادمانی آرزو دارم. داشتیم برای نوروز امسال به سبک و سیاق هر ساله داستان تلخ خوب، بد، زشت را که مربوط به سه نوع تروریسم، تروریست خوب، تروریست شرمنده و تروریست شرمنده بی شرم، بود و برای انتشار کتاب „بی تبر مردگان این جنگل“ حکم اعدام صادر کرده بودند را می نوشتم که یادم آمد، نوروز است و این بار بهتر است، نوروزی فکر کنم و نوروزی بنویسم.
راستش، نوروز حالا با گذشته فرق می کند. نوروز کودکی مان همان طور که سر فصل و آغاز سال بود، همچنین سرفصل و آغاز بهترین لحظات زندگی مان در طول سال بود. در کنار طبیعت رو به سبز شدن و گیاهان رو به رشد و پرندگان آواز خوان، حس و حال زیبایی داشتیم تا جایی که شب قبل از نوروز تا صبح نمی خوابیدیم. ذوق پوشیدن لباس های نو، داشتن تخم مرغ های رنگی و لذت حلوای نوروزی و بازی با سکه های عیدی، تعطیلی مدارس و کودکانی که سرشار از ذوق و شوق و صلح و دوستی بودند و برای تبریک سال نو به طور جمعی به خانه همسایگان می رفتیم که همگی دوست و همسایه هم بودند. چشم ها ذوق دیدار و دل ها بی کینه و بی کدورت، انگار که همه یکی بودیم. یک دل و یک صدا و یک پیام. پیام، پیام صلح و دوستی و آشتی بود.
ولی امروز و به ویژه در غربت نه از آن رایحه دلنشین بهاری خبری است و نه از شکوفه های بنفشه، نه از جست و خیز حیوانات بیدار شده از خواب زمستانی و نه از تقلای پرندگان روی شاخه های نازک. از صلح و صفا و صمیمیت و آشتی نیز همین بس که به تبع پیشرفت تکنولوژی و جهانی شدن، نوروزمان آلوده و آغشته به اخبار بد شده است. چند روز مانده به نوروز ایرانیان، خبر بدی در جهان منتشر شد. روز جمعه بیست و چهارم اسفندماه، یک نژادپرست افراطی به دو مسجد مسلمانان در نیوزلند حمله کرد که در نتیجه این حمله ناجوانمردانه صد تن از مردم بی گناه کشته و زخمی شدند. تاسف بارتر اما تروریست استرالیایی با اعتماد به نفس از صحنه جرمش فیلمبرداری کرد و در فضای مجازی پخش کرد و به کارش مباهات ورزید و بدتر از این، رسانه های غوغاسالار که در شرایط معکوس یعنی مسلمانی علیه مسیحیان چنین می کرد، گوش فلک را کر می کردند و از حربه تروریسم ابزار فشار علیه این و آن می ساختند اما این بار که در اصل تف سربالا بود، سعی کردند اخبار و حواشی را کوچک جلوه دهند و باصطلاح همه چیز را زیر سبیلی رد کنند.
وقتی نژادپرستی و فاشیسم، از آمریکا به اروپا می آید و کشورهای مدرن و دموکرات را یک به یک در می نوردد و موج مهاجرستیزی، نادیده گرفته می شود و مهاجرین بی گناه و بی پناه آماج حملات و تبلیغات سیاسی و قدرت، قرار می گیرند، خروجی جو مهاجرستیزی، نیز چنین می شود که یک جوان افراطی و نژادپرست استرالیایی به آن اقدام و افتخار می کند. ولی این شرم جامعه جهانی و تمدن غربی است که فضا و تبلیغاتی را می سازد و به جوانانش القاء می کند که نتیجه اش چنین می شود.
همچنین، از این نوع اخبار بد از خیر سر سیاست و قدرت های جهانی، در جمع ایرانیان و کسانی که خود را ایرانی می نامند، کم نیست. کسانی که چهارشنبه سوری آخرین چهارشنبه سال، این نماد جشن ملی و شادی و سرور را ملعبه بازی های سیاسی و ابزار قدرت خود کرده اند.
فراخوان ستاد اجتماعی مجاهدین در داخل کشور به مناسبت جشن ملی چهارشنبه سوری
با این وصف، اعتقاد راسخ دارم، اگر مجاهدین خلق طی پنجاه سال اخیر جد و جهد کردند و شکست خوردند از جانب حکومت شاه، حکومت جمهوری اسلامی، اربابان بی مروت، مردم و یا جداشدگان از آنان نبود، بلکه از جانب خودشان بود. شکست، در درون شان نهادینه شده. شکست، جزو ماهیت شان است و لاجرم بیهوده تقلا و مبارزه برای پیروزی می کنند. این جریان، قبل از تولد مرده بود. نگاهی به ادبیات شان بیاندازیم که آنان برای چهارشنبه سوری این نماد نور و روشنایی و صلح و دوستی و شادی در میان ایرانیان، چه آرزوی پر از نفرت و خشونتی در سر دارند. پیام شان چنین است؛
هموطنان،
جوانان مجاهد و مبارز ایران،
جشن ملی چهارشنبه سوری فرا می‌رسد. آخرین هفته سال را به هفته اعتراض و آتش علیه اهریمنان عمامه‌دار تبدیل کنیم.
همراه با کانون‌های شورشی، تصاویر منحوس خامنه‌ای و خمینی و مظاهر حکومت پلید آخوندی را در هر کوی و برزن به زیر بکشیم. سوزاندن مترسکها و بنرهای خمینی و خامنه‌ای و روحانی، روشنی بخش قلبهای مردم دردمند ایران است.
با قیام ِآتش در چهارشنبه‌سوری، به استقبال سال جدید می‌رویم.
این سکویی است برای گسترش شورش و قیام در سال ۹۸ در هر زمان و هر مکان.
می‌توان و باید ایران‌زمین را از آخوندهای فاسد و تبهکار پس گرفت.
مقدم بهاران پیروزی، خجسته باد. زیباترین وطن، آزاد می‌شود.
این پیام چهارشنبه سوری است یا پیام جنگ با حداکثر تهاجم برای سرنگونی و جنگ صد برابر که تنها رهبری مجاهدین از پس آن جنگ بر خواهد آمد و لاغیر. همین نوع تبلیغات سراسر نفرت و خشونت است که ماجرای کشتار مسجد نیوزلند علیه مسلمانان را می سازد. چند خط نوشته بالا که تراوشات ذهنی گروهی عقب مانده و جاهل است، پیام چهارشنبه سوری به مردم ایران است که من بعضی از واژه ها را رنگ قرمز کردم تا بگویم که این ها واژگان چهارشنبه سوری و نوروزی نیست بلکه ادبیات نفرت و خشونت است. به این نوع ادبیات، ادبیات تروریستی می گویند. کسی که این گونه و مملو از جهل و تباهی و نفرت و خشونت و غیظ و غضب و خشم و انتقام، می اندیشد و می نویسد، همین را درو می کند. کسی که باد می کارد، نه باد بلکه طوفان درو می کند. این فلسفه نیست بلکه قانون و قانون کیهان است. آنان که این چنین فکر و عمل می کنند، نیاز به حریف و دشمن ندارند چون که بزرگترین دشمن در درون شان نهفته است، و دارد به جد دشمنی و کار می کند. اندیشه نابودگر و تروریستی، قبل از این که دیگران را نابود کند خود را نابود خواهد کرد. اندیشه کهنه و تبهکار، به هر دلیلی که ترویج شود و به کار گرفته شود، شکست را به دنبال دارد و تنها اندیشه پیروزمند، اندیشه نو و اندیشه نوروزی است.
مردم ایران هیچ گاه از مراسم جشن و سرور و اعیاد ملی در راستای پیش برد نفرت و خشونت، جرقه و جنگ، انتقام و دشمنی، استفاده نکردند و مراسم جشن و سرورشان را ملعبه دست سیاست و انقلاب و جنگ قرار ندادند. مردم برای بزرگداشت اعیاد و مراسم های ملی و مذهبی شان، هزینه داده و هرگز اجازه دخل و تصرف به حدود و ثغور و ارزش های ملی شان را به دشمنان شان نداده اند.
کسانی که با مراسم و جشن و سرور مردم چنین قصد سوء استفاده در راستای اهداف سیاسی و جنگ طلبانه، دارند بدون شک وقتی به قدرت برسند مجدداً مراسم و اعیاد مردم را از محتوا تهی و تتمه شان را برای مقاصد سیاسی و قدرت طلبانه، بهره برداری و از ارزش تهی می کنند.
با آرزوی سالی پر از صلح و ثبات، سالی پر از برکت و آرامش، سالی پر از خرد و دانش، سالی پر از رفاه و پیشرفت، سالی پر از تندرستی و زیبایی، نوروزتان پیروز باد.
„پایان“