میشاییل هیرش، فیلسوف آلمانی، به نقش کانونی‌ای که کار با دستمزد در زندگی بسیاری از انسان‌ها ایفا می‌کند، انتقاد کرد. او در آخرین روز ماه آوریل (۱۰ اردیبهشت) در مصاحبه با بخش فرهنگی رادیوی آلمان با نظر به روز جهانی کارگر در اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت) گفت که ارزش بیش از حد برای کار با دستمزد قائل شدن به مثابه „آناکرونیسم و زمان‌پریشی تاریخی“ است، زیرا در آینده بر اثر پیشرفت‌های فنی شمار کارهایی که بتوان انجام داد و برای آن پول دریافت کرد به طور مداوم کم‌تر خواهد شد و برای همین جوامع باید یاد بگیرند که به گونه‌ای دیگر بیندیشند.

هیرش گفت: «باید متوجه بود و این مسئله را برای خود روشن کرد که بیشترین بخش کاری که در تمام جوامع دنیا انجام می‌شود هنوز هم کار بدون دستمزد است.»

به عقیده این فیلسوف آلمانی، „کوته‌بینی“ است اگر ادعا کنیم که کار با دستمزد از هر گونه کاری مهم‌تر است و این در حالی است که حتی از نظر آماری کار بدون دستمزد، بخصوص در خانه و خانواده، بیش از کار با دستمزد است.

هیرش گفت: «پرسش اجتماعی‌ای که مطرح است این است که آیا ما نباید این گونه کارها را بهتر قابل رؤیت بکنیم و به رسمیت بشناسیم؟»

هیرش افزود که موضوع بر سر پرداخت کردن پول برای این نوع کارها نیست. بلکه احترام و به رسمیت شناختن بیشتر این کارها می‌تواند از طریق کم کردن ساعات کار حاصل بشود و کم کردن ساعات کار در بسیاری از جوامع دستاورد جنبش‌های کارگری در طول تاریخ بوده است.

به گفته هیرش، در حال حاضر این تمایل قوی وجود دارد که افراد بیشتر کار کنند و این امری است که باعث فشار زیاد و تعداد زیاد افرادی می‌شود که کار می‌کنند.

هیرش گفت: «بدین ترتیب وقت بسیار کمی برای چیزهای دیگری باقی می‌ماند که آنها هم برای زندگی مهم و زیبا هستند.»