ولی وقتی کفگیر او به ته دیگ خورد شاهد آن هستیم و بچشم میبینیم که چطور دست به دامان آمریکا شده و تماما سیمای آزادی رجوی شبانه روزی بر طبل جنگ میکوبد ، اگر تمامی اخبار را گوش و دنبال کنیم حتی ترامپ جنگ طلب هم از جنگ حرف نمیزند چون منافعی ندارد ولی فرقه رجوی بود و نبود خود را در جنگ ایران و آمریکا میبیند
چرا همه اش از رده های پایین سکته می کنند مثلا چرا عباس داوری و یا مهدی ابریشمچی یا حسین ربوبی و یا احمد براعی یا بسیاری دیگری از همین مسئولین رده بالای سازمان که سن هر کدام از انها بین هفتاد و هشتاد سال می باشد و حد اقل ده تا پانزده سال از محراب و امثال او بزرگتر می باشند سکته نمی کنند و یا به قول فرقه با همان جراحتهای سابق نمی میرند؟
ولی بازنده همیشه بازنده است. آینده ایران هرچه باشد، مجاهدین خلق قطعا جایی در صحنه سیاسی و اجتماعی ایراننخواهند داشت چرا که این فرقه منفورترین در نزد مردم ایران در طول تاریخ این کشور است
برای کسانی که به دیدگاه‌های جان بولتون آگاه هستند، این گزارش‌ها تعجب‌برانگیز نبودند چرا که این مشاور امنیت ملی دولت آمریکا به دیدگاه‌های بدنام و جنگ‌طلبانه‌اش در حوزه سیاست خارجی شناخته شده است
یک منبع آلبانیایی که خواست ناشناس بماند به من گفت که او مشاهده نمود که در میان هیئت نمایندگی آلبانی بر عرشه ناو آمریکایی، همراه با عاملان سازمان امنیت آلبانی Shish، تعدادی فارسی زبان نیز وارد عرشه ناو آبراهام لینکلن گردیدند که قبل از حرکت کشتی از آن پیاده نشدند. رسانه های کویتی همچنین گزارش کردند که عاملان
انسانی که در طبیعت زندگی می کند، بایسته است با هر وسیله ای که در اختیار دارد طبیعت اطرافش را بهتر و زیباتر کند. توجه، بهینه سازی، زیباسازی و تصویربرداری از طبیعت اطراف مان، نوعی سپاسگزاری از طبیعت است و سپاسگزاری و قدرشناسی و شکرگزاری، نیز عالیترین صفات انسانی در راستای ارتقاء و تکامل معنوی است. راندا برن، نویسنده سرشناس استرالیایی، در باب سپاسگزاری، کتابی نوشته و سپاسگزاری را
ترامپ جنگ نمی خواهد و معامله می خواهد. فرمانده هان، مقامات حرفه ای و کارشناسان ارتش، سازمان های امنیتی، وزارت امور خارجه، وزارت انرژی و نیز اکثریت افکار عمومی و رسانه های آمریکا با جنگ مخالف هستند. اما محور جان بولتون، نتانیاهو و بن سلمان مایل هستند آمریکا را به دام جنگ با ایران بکشانند
با اینکه بارها شنیده بودم که این ارگان بین المللی در کارنامه خود جز خیانت چیز دیگری نداشته و ندارد ولی باز خوش باور بودم که کمیساریا حداقل با ما که ثبت نام شده ایم این کار را نخواهد کرد ولی دیدم براحتی همه موازین اخلاقی را کنار زد و ما را رها کرد. آیا باز در این بین زدو بندی در کار بود و هست و خواهد بود
من دچار این تضاد فکری بودم که هدف از جنگ اگر پیروزی است و زنده ماندن در اردوگاه مرگ خود نوعی پیروزی است چون میتواند در مقابل تاریخ شاهدی بر قساوت و بیرحمی فاشیسم باشد ، چرا و چگونه آدمها به دلیل زنده ماندن باید پاسخگو باشند ؟
بعدها خواندم و یادگرفتم که دو فرهنگ در سیاست وجود دارد . اولی به قهرمانان زنده خود افتخار میکند ، آنها را شاهد بیرحمی دشمن میداند و وحشتی ازین ندارد که زندگان
مشکل حائز اهمیت دیگر این است که بطور واقعی از جامعه ایران فرقه رجوی طرد شده و کسی آنها را نمی خواهد بطوریکه حتی طیف مخالف حکومت ایران از اساس نه تنها گرایشی به حمایت از رجوی ندارند بلکه به شدت مخالف آن می باشند و اینها معضلاتی است که شیرینی فشار آمریکا و ترامپ بر ایران را به کام رجویها زهر می کند