کدام آپوزیسیون و مخالف با چه؟

اپوزسیون قلابی یعنی همانها که با اندیشکده های اسرائیلی و متفکرین دکترین های ضد ایرانی رفت و آمد دارند  و این جمع ها  بر علیه منافع کشور و مردم سرزمین خودشان سخن میگویند و از صهیونیست ها و دشمنان خاک ایران میخواهند که جرقه جنگ ویرانگر بر علیه کشوررا بزنند و یا فرقه تروریستی رجوی که جلوی کاخ سفید بست مینشینند تا از امریکا بخواهند که باید مردم ایران را هر چه بیشتر تحریم کنند و همزمان با همراهی با مرتجع ترین حکومت های تاریخ و بالاخص حکومت عربستان آرزوی این را دارند و که ایران را ایرانستان کنند. سعودی ها ، ولینعمتان رجوی و مجاهدین خلقش به دهها زبان گفته اند که کشوری به نام ایران را نمی پذیرند ، (کما این که ویلنعمت سابقش صدا حسین  میگفت نسل فارس و یهود باید از بین بروند) و این امر نه مربوط به دیروز یا امروز بلکه  ریشه در تاریخ تمدن بزرگ ایران زمین دارد. تاریخی چند هزار ساله با تمدن وفرهنگی بزرگ که همیشه خار چشم مرتجعین عرب ، امریکا و اسرائیل بوده و آنها نمیخواهند این حقیقت بزرگ را باور کنند و نمیتوانند وجود این تمدن بزرگ را تحمل کنند.  تمدنی که مزاحم سلطه مطلقشان بر خاورمیانه شده، میشود و خواهد شد.

همانگونه که گفته شد اپوزسیون قلابی و وطن فروش در بیرون مرزهای ایران تمام تلاش خود را کرده تا امریکائی ها با شدید ترین تحریم های ضد بشری تاریخ  مردم ایران را گرسنگی بدهند ،همچنین همدستی با کسانی که مردم ایران را به رنج وگرسنگی کشانده اند بخشی از جنایات جنگیست که این وطن فروشان مرتکب شده اند والبته شریک جرم آنها خائنین داخلی هستند که با چپاول مردم ایران ، به مثابه چکش و سندان عمل کرده اند. از یک سو تحریم های ضد انسانی برعلیه مردم ایران و از سوی دیگر چپاول و غارت.

میخوانیم هر روز تعدادی به جرم کلاهبرداری چند هزار میلیاردی از درون دولت و یا وابستگانشان دستگیر میشوند اما گویا پایانی ندارد و این داستان همچنان بصورت روزمره تکرار میشود  و طبقه ضعیف جامعه ایران هر روز فقیر تر از قبل میشوند و فاصله طبقاتی بیشتر وبیشتر.

 

علاوه بر همه اینها تروریستها از تجزیه طلب و فرقه ضد انسانی فرقه رجوی و سلطنت طلبان افراطی که آنها هم دست کمی از دو گروه اول ندارند با تبلیغ واعمال خشونت های افسار گسیخته تلاش کردند تا جامعه را به سمت خشونت ویرانگر بکشانند و زیر ساخت های کشور را نابود کنند . هیچ تردیدی وجود ندارد که هیچ کدام از این اپوزسیونهای قلابی به تنها چیزی که فکر نمیکنند کشور ومردم ایران است  و الا کدام اپوزسیون یا ایرانی وطن پرستی حقیقی زیرساخت های کشورش را ویران میکند؟ در کشور فرانسه یکسال است تظاهرات جلیقه زردها در جریان است اما هیچگاه مردم فرانسه شعار ویرانی کشورشان را نمیدهند . مردم وطن پرست فرانسه هیچگاه شعار تجزیه فرانسه را نداده اند. هیچگاه زیرساخت های کشورشان را ویران نکرده اند . اگر اوباشی هم در مقاطعی دست به ویران کردن زیرساخت ها زده اند توسط مردم دفع شده اند.

تفاوت اینجاست که متاسفانه در کشورما اپوزسیون قلابی و وطن فروشان از امریکا میخواهند که مردم ایران را گرسنگی و رنج بدهند میخواهند کاری کند که دارو بدست مردم نیازمند نرسد تا از این رنج مردم مجبور به خیابان آمدن شوند.

مدتی پیش  وزیر خارجه امریکا پمپئو اعلام کرد:

«ایران اگر می‌خواهد مردمش غذا بخورند باید به حرف آمریکا گوش کند»

جایگاه وزیر خارجه امروز و رئیس سازمان سیای دیروز امریکا، میزان حقوقش و ملیتش مشخص است. این فارسی زبانان بادمجان دور قاب صهیونیست چین ها کجا ایستاده اند؟ کجای وزارت خارجه یا سازمان سیا و با چه حقوقی؟ بدنبال چه هستند؟ منافع ایران؟ منافع ایرانیان؟ یا خیر، سینه زدن زیر علم “فشار حداکثری” گرگهای واشنگتن برای مجبور کردن ایران به قبول پوئن دادن به ترامپ؟ بکار گرفتن دو هزار برده در آلبانی برای تبلیغ تویتری و کلیک کردن و کم کردن فشار جو عمومی علیه ضدانسانی ترین تحریم های تاریخ معاصر جهان علیه کودکان و غیر نظامیان؟ خداوند ایرانیان را از گزند جنگ و بیماری و قحطی و ایضا این ضد انسانهایی که به فارسی هم تکلم می کنند در امان بدارد.

 

بله. همه اینها دست پخت همین اپوزسیون قلابی  است که امروز با شیادی دم از مردم گرسنه ایران میزند و به هر بهانه ای تلاش میکنند با اعمال خشونت امیز جامعه ایران را با بحران مواجه کنند و البته نتیجه همه اعمالی که این خائین با همدستی خائنین داخلی انجام داده اند منجر به خانه نشین شدن مردم شده است وقتی مردم ایران این میزان خشونت را از هر طرفی میبینند چاره ای بجز بن بست وبرگشت به خانه ندارند. بن بستی که فرقه رجوی از سی خرداد سال شصت به جامعه ایران تحمیل کرد.

تنها راه برای مردم ایران این است که صف خود را از صف خائنین وطن فروش و مزدوران اجنبی  جدا کنند وهمچنان بخواهند که تغئیرات بزرگ و ساختاری در جامعه ایران توسط مردم ایران انجام شود. مردم ایران هیچ تکیه گاهی جز خودشان در داخل ایران برای تغئیرات بزرگ وساختاری ندارند. این تجربه چهل ساله مردم ایران است. بی شک مردم ایران در داخل ایران میتوانند روی پای خودشان و با دست خودشان ایران را بسازند و به خواستهای برحق شان برسند.

پایان