( توضیح ایران اینترلینک: بر خلاف تبلیغات سازمان مجاهدین خلق این مقاله نه حذف شده و نه در آن تغییری داده شده است. لینک به متن اصل گزارش در فرانکفورتر آلگماینه)
شیطان در آلبانی است. گزارش فرانکفورتر آلگماینه از مجاهدین خلق
روزنامه فرانکفورتر آلگماینه: شیطان در تیرانا سکونت دارد
شیطان باید در آلبانی زندگی کند
مارتین فرانک
آیت الله ها در تهران با ملت ایران خشن برخورد می کنند. آنها مخالفین را زندانی می کنند، محکومین را اعدام می کنند و به زنان و مردان دستور پوشش لباس تجویز می نمایند و بیش از 40 سال است که در قدررت به سر می برند. ایرانیانی که در خارج از ایران در تبعید هستند نیز 40 سال است که برای سرنگونی رژیم ایران برنامه دارند. گروههای متعدد ایرانی در خارج از ایران زندگی میکنند. بزرگترین آنها گروهی به نام مجاهدین خلق میباشد. تعداد 2500 نفر از آنها در یک کمپ در کشور آلبانی زندگی میکنند. آنها اعلام میکنند که در صدد سرنگونی جمهوری اسلامی و استقرار یک دولت دموکراتیک هستند. این گروه برای تغییر رژیم از حمایت مقامات بلندپایه آمریکا و نیز نمایندگان پارلمان آلمان مانند سیاستمداران CDU از جمله مارتین پت سلت برخوردارند. اعضای سازمان مجاهدین خلق در بروکسل و برلین به شدت مشغول رایزنی هستند. افراد این گروه در مقابل پارلمان این کشور ایستادهاند و به صورت هدفمند با نمایندگان پارلمانهای این کشورها به رایزنی میپردازند. آنها توانستهاند از این طریق نظر پات سلت را نسبت به “کمیته همبستگی آلمان برای یک ایران آزاد” جلب کنند. وی اکنون خواستههای مجاهدین خلق در آلمان را پیگیری میکند و در واقع از طریق این تشکیلات در پارلمان آلمان، آنچه مربوط به ایران میشود، مسائل و موارد و نظرات این گروه لحاظ میگردد.
پات سلت همچنین به عنوان عضو کمیته حقوق بشر موضوعات مجاهدین خلق را پیگیری میکند. البته سیاستمداران دیگر آلمان هم در این زمینه فعال هستند. به عنوان مثال خانم ریتا زوس موت، رئیس اسبق پارلمان آلمان و نیز آقای اتو برن هارت، عضو هیئت مدیره بنیاد کنراد- آدنائر؛ مقالاتی در صفحه میهمان روزنامههای آلمان درج میکنند و با این کار عملا توجه مردم آلمان را به ایرانیان در تبعید که در آلبانی ساکن هستند، معطوف میکنند. آنها در این راستا کنفرانس برگزار میکنند و ایرانیان ساکن در کمپ آلبانی را ملاقات مینمایند. پات سلت در گفتگویی با این روزنامه اظهار داشت که در صف مجاهدین خلق قرار دارد.
لازم به ذکر است که دیدگاه مجاهدین خلق ترکیبی ازاسلام و کمونیست میباشد. تمام افرادی که از سازمان مجاهدین خلق جدا شدهاند، توسط این سازمان به آنها برچسب جاسوس برای ایران زده میشود. این افراد جدا شده گزارش میدهند که داخل کمپ شکنجه و آزار و اذیت افراد معمول میباشد. اخیرا روزنامه گاردین با بیش از ده نفر از افراد جدا شده از سازمان مجاهدین خلق مصاحبه نموده است. این افراد اظهار میدارند که داخل تشکیلات این سازمان شستشوی مغزی میشوند و در درون تشکیلات یک تفکر و فرهنگ خاص حاکم است و مریم رجوی رهبر سازمان و مسعود رجوی، همسر وی- که احتمالا سالها پیش کشته شده است- این تفکر و فرهنگ خاص را مدیریت میکنند. البته مریم رجوی وانمود میکند که مسعود رجوی هنوز زنده است. مریم رجوی خود را رئیس جمهور در تبعید ایران میداند.
یکی از افراد جدا شده از این سازمان به این روزنامه انگلیسی اظهار داشته است که در این کمپ زنان و مردان به صورت جدا از یکدیگر زندگی میکنند. شبها گروههای کوچک تشکیل میشود و یک فرمانده به آنها تمرین درس ایدئولوژی میدهد و اینکه این افراد باید اعتراف کنند که چه نوع تفکرات جنسی را در مغز خود داشتهاند. آنا بر این باورند که اعتراف کردن به تفکرات جنسی باعث ایجاد شرم در شخص میشود. سپس فرمانده بر سر آن شخص فریاد میزند: “تو چگونه میخواهی ایران را آزاد کنی در حالی که هر روز خود ارضایی میکنی؟!”
اعضای این گروه اجازه تماس با اعضای خانواده خود را ندارند. آنها همچنین اجازه ندارند موبایل داشته باشند ولی ارتباط آنها با دنیای خارج کاملا قطع نیست. دهها نفر از آنها همه روزه در اینترنت مشغول تبلیغات برای سازمان هستند. نماینده پارلمان آلمان؛ پات سلت این موضوع را که آنها یک «فرقه» هستند نمیپذیرد. او این زندگی مشترک مجاهدین خلق را بیشتر به سبک زندگی کلیسایی میپندارد که خودشان را وقف مبارزه با ایران و آزادسازی کشورشان کردهاند و به همین خاطر یک زندگی سخت همراه با مقررات خاص را پذیرفته و مطیع شدهاند.
تاریخ مجاهدین پیچیده است: این جنبش در دهه 1960 در ایران بوجود آمد. آنها در تلاش برای سقوط شاه در سال 1979 تا اندازه زیادی شرکت داشتند، اما نتوانستند موضع سیاسی برتری اتخاذ کنند. آنها طی سالهای بعد زیرزمینی شدند و از جمله علیه آیت الله خامنهای رهبر فعلی جمهوری اسلامی بمب گذاری کردند. بین سالهای 1979 تا 1981 صدها تن از اعضای آنها کشته شدند و هزاران تن به زندان افتادند. آنگاه مجاهدین به عراق گریختند و شانه به شانه در کنار صدام حسین علیه هموطنان خود جنگیدند. دیکتاتور عراق آنها را مسلح کرد و تازه در سال 2003 بود که مجاهدین ناچار شدند به دنبال تهاجم نیروهای آمریکایی، سلاحهای خود را به آنها تسلیم کنند.
آلبانی از سال 2013 به مجاهدین که در عراق چندین بار در معرض حمله قرار گرفته و در آنجا دیگر امنیت نداشتند، پناه داد. مجاهدین خلق به یاری سازمان ملل، آمریکا و عربستان سعودی تا سال 2016 راهی این کشور اسلامی در غرب شبه جزیره بالکان شدند. درباره جزئیات توافقی که به عمل آمده، گزارشی رسمی منتشر نشده. گفته میشود آلبانی تحت فشار واشنگتن به این کار تن داده و در عوض یک کمک چند میلیونی دریافت کرده است. پیش از آلبانی از رومانی خواسته شده بود به این اقدام دست بزند که قبول نکرد. ناظران در آلبانی اطمینان دارند که به دست اندرکاران سیاسی در این کشور برای قبول این همکاری رشوه پراخت شده است. آلبانی در اندکس فساد حکومتی از 180 کشور رتبه 106 را دارد.
با وجود این مارتین پاتسلت تاکید میکند که آلبانیاییها از روی مهمان نوازی با اسکان مجاهدین موافقت کردهاند. این سیاستمدار حزب دموکرات مسیحی به اتفاق ریتا زوس موت در سال 2018 از اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی بازدید کرده است. پاتسلت در آنجا شعار سر داد که: «دیکتاتوری مذهبی در ایران باید نابود گردد.» مجاهدین در مانزا که در 30 کیلومتری تیرانا قرار دارد، زندگی میکنند. در اردوگاه آنها یک بیمارستان، یک کارگاه نجاری و یک اتاق کامپیوتر برقرار شدهاند.
یک خانم روزنامه نگار پژوهشگر آلبانیایی که مایل نیست نامش فاش شود، میگوید: «در کشور هیچکس موافق نیست گروهی را بپذیرد که قادر به انجام حملات تروریستی است. هیچکس نمیتواند بگوید که آنها چه موقع دوباره فعال میشوند.» او معتقد است برای این سازمان، دست یابی مجدد به اسلحه در آلبانی کار دشواری نیست.
البته در میان مجاهدین خلق به ندرت افرادی دیده میشوند که زیر 50 سال سن داشته باشند. با وجود این سرویس مخفی خارجی ایران آنها را زیر نظر دارد. آنها در آمریکا و اروپا سالیان متمادی در لیست سازمانهای تروریستی قرار داشتند. درآلبانی گفته میشود در میان اعضای سازمان اکثرا افراد تحصیل کرده، مهندسها و پزشکانی نیز مشاهده میشوند که دهها سال پیش به واحدهای مبارز مقاومت ایران پیوستهاند. اما آنها از توان نظامی قابل ملاحظهای برخوردار نیستند. به لحاظ سیاسی هم این گروه از حمایت در داخل ایران برخوردار نیست. برخی از ناظران حتی معتقدند که مجاهدین خلق در داخل ایران «شدیدا منفور» هستند. حتی پاتسلت، نماینده مجلس فدرال هم بعید میداند که آنها روزی بتوانند نظام سیاسی جمهوری اسلامی را ساقط کنند.
برای بسیاری از آلبانیاییها، این ایرانیان در کشور مشکلی دائمی ایجاد کردهاند. حضور سازمان مجاهدین خلق از مدتها پیش یک دعوای سیاسی با ایران به راه انداخته است. در دسامبر 2018 سفیر ایران ناچاربه ترک کشور گردید. وزیر خارجه آلبانی دلیل اخراج او را «آسیب به امنیت ملی» عنوان کرد. در اواسط ژانویه 2020هم این کشور دو دیپلمات دیگر ایرانی را نیز اخراج کرد. آنها متهم شدهاند سوء قصدی به مجاهدین را برنامه ریزی کرده و با سلیمانی، ژنرال ایرانی که بعد به قتل رسید، در ارتباط بودهاند. در وزارت دفاع آمریکا از اخراج این دو نفر استقبال و در عین حال- به نوشته سخنگوی این وزارتخانه در توییتر- هشدار داده شد که: رژیم ایران کماکان از نهادهای دیپلماتیک در اروپا و سایر نقاط استفاده میکند تا حملات تروریستی را تدارک ببیند.»
دولت تیرانا قتل سلیانی را مثبت ارزیابی کرده بود. آلبانی عضو ناتو است و متحد واشنگتن به شمار میرود. در تیرانا حتی یک خیابان را به نشانه دوستی عمیق با آمریکا خیابان جرج بوش نام نهادهاند. در عوض آیت الله علی خامنهای رهبر مذهبی ایران به تازگی از یک «کشور بسیار کوچک اما شیطانی در اروپا که آمریکاییها در آنجا با خیانتکاران به ایران همکاری میکنند.» سخن گفت. برای رهبران تهران مجاهدین خلق تروریست محسوب میشوند. اما کاخ سفید نظر دیگری دارد: رودی جولیانی، وکیل دونالد ترامپ و جان بولتون مشاور سابق امنیت ملی تاکنون چندین بار در تجمعات این سازمان سخنرانی کردهاند. جولیانی در اوایل سال جاری در گفتگو با سایت خبری آمریکایی The Daily Beast گفت: «من یکی از آن کسانی هستم که معتقدم باید در ایران تغییر رژیم صورت گیرد.» برای مجاهدین انتخاب ترامپ به ریاست جمهوری یک عطیه آسمانی محسوب میشد. اما شانس آنها از آن موقع تا به حال برای اینک روزی به تهران اسباب کشی کنند، بیشتر نشده است.
شیطان در آلبانی است. گزارش فرانکفورتر آلگماینه از مجاهدین خلق
***