خبر دعوت مریم رجوی از سناتور رسوا و جنگ طلب آمریکائی یعنی جان مک کین برای سفر به آلبانی را حتما دیده و عکس های مراسمی که به افتخار حضور او در تیرانا ترتیب داده شده بود را مشاهده کرده اید که فرقه رجوی با چه افتخاری همسوئی با درنده ترین جناح های جنگ افروز امپریالیستی را به رخ مردم ایران می کشد.

بهتر از این نمی شود به مردم ایران پیام ضدیت و عناد داد که در کنار سرسخت ترین دشمنان این ملت ایستاد و به آن مفتخر بود. البته از تنها گروه اپوزیسیون ایرانی که خواهان تشدید تحریم ها و حتی ورود به جنگ علیه مردم ایران از جانب آمریکا و غرب است بیش از این نباید انتظار داشت.

یکی از کسانی که به تازگی از فرقه جدا شده است با تأسف و تأثر می گوید: „اینها به چه فضاحتی رسیده اند که این قبیل آمریکایی ها را دعوت می کنند و می آورند و تازه پز هم می دهند. واقعا دردآور است. خجالت دارد. حیف از عمری که به پای اینها صرف شد“.

سازمان در درون تشکیلات اعلام کرده که به نفراتی که از این به بعد از فرقه بیرون می آیند یک سوم نسبت به نفرات قبلی کمتر حق پناهندگی ماهانه خواهد پرداخت (میزان تعیین شده توسط کمیساریا 500 دلار در ماه است که سازمان از ابتدا 350 دلار می داد و می خواهد آنرا به حدود 230 دلار برساند) و علتش را اینطور بیان کرده که مشکلات مالی دارد و تعداد جداشدگان زیاد شده و بودجه کافی ندارد.

افراد در داخل و خارج از تشکیلات هم می گویند که چگونه است که سازمان می تواند به مک کین بیش از سیصد هزار دلار حق العمل بعلاوه هدایا و خرج سفر و اقامت و تفریح در آلبانی بدهد اما برای افرادی که بهترین سال های عمر خود را به پای این فرقه گذاشته اند پول ندارد.

حضور مک کین در آلبانی در کنار مریم رجوی نه تنها فرقه رجوی را به مقصود خود یعنی قدرت نمائی در برابر نیروهای به شدت مسئله دار و خواهان جدائی نرسانده بلکه موجب خشم و اعتراض اعضای داخل تشکیلات در آلبانی گردیده بطوری که حتی عنوان کرده اند دیگر بیش از این تاب و تحمل این همه خفت و خواری را ندارند.

سازمانی که بعد از انقلاب اسلامی مدعی بود تنها نیروی ضد امپریالیستی است که تا به آخر در صحنه مبارزه و انقلاب باقی خواهد ماند، و از جمله چپ روی هایش این بود که خواهان محاکمه و اعدام دیپلمات های آمریکائی در تهران بود، حالا در کنار وحشی ترین عناصر امپریالیستی ایستاده و به آن مباهات می کند.

همیشه گفته اند که یک نیرو یا فرد از ماورای چپ دقیقا به ماورای راست می رسد و این تئوری حداقل در خصوص سازمان مجاهدین خلق به اثبات رسیده است.

ظریفی می گفت که تنها زمانی که در طول تاریخ یک ایرانی یک آمریکائی را کشته است مربوط به ترور 6 مستشار و بازرگان آمریکائی در داخل ایران به دست سازمان مجاهدین خلق در دوران قبل از انقلاب می شود. اما جالب است که همین سازمان، با این سوابق، از حمایت بی دریغ آمریکا برخوردار است و در واشنگتن در نزدیکی کاخ سفیر دفتر دارد ولی ملت ایران مورد تحریم و تهدید و فشار آمریکا قرار می گیرند.

عکس فوق: مریم رجوی در کنار سناتور جان مک کین آمریکائی
عکس زیر: خواهران و برادران مجاهد خلق به صف در مقابل پرچم آمریکا