حمله تروریستی در تهران و واکنش های جهانی
کریم غلامی، ایران فانوس، 13.06.2017
روز چهار شنبه 17 خردادماه، تهران شاهد حمله تروریستی به مجلس ایران و آرامگاه خمینی بود. در این میان، ما شاهد موضع گیری های مختلفی بودیم. بسیاری از کشورها این حمله تروریستی را محکوم و به مردم ایران تسلیت گفتند. جالب اینجا است که دشمنان ایران و مردم ایران تماما یک موضع واحد داشتند و آن محکوم کردن خود قربانی این حملات تروریستی بودند. دونالد ترامپ، به عنوان رییس جمهور آمریکا، با تاخیر بسیار زیاد این حملات تروریستی را محکوم کرد و به مردم ایران تسلیت گفت. این در شرایطی بود که بسیاری از خبرگزاری ها، ترامپ را مورد انتقاد قرار داده بودند که اگر هدف شما مبارزه با تروریسم است و همواره آن را محکوم می کنید، چرا ترورهای ایران را محکوم نکردید. مریم رجوی، پا را فراتر از این گذاشته نه تنها این عملیات های تروریستی را محکوم نکرده است، بلکه اقدام به محکوم کردن حکومت و سپاه پاسداران کرده است که تروریسم به پدر خوانده تروریسم چنگ انداخته است. در یک عرف معمول سیاسی، باید این گونه فاجعه ها را محکوم کرد و با قربانیان ابراز همدردی کرد هر چند که بین آنها جنگ و دشمنی وجود داشته باشد، اما مجاهدین حتی این عرف معمول سیاسی را نیز رعایت نکرده اند.
اگر تروریسم محکوم است! اگر اعدام محکوم است! اگر قطع دست و پا محکوم است! چگونه است که سازمان مجاهدین حتی یکبار عربستان سعودی را به دلیل نقض حقوق بشر، محکوم نکرده است. عربستان سعودی، در جوامع جهانی به دلیل قطع اعضای بدن انسان ها و اعدام به وسیله بریدن سر انسان ها محکوم می شود، اما مجاهدین کوچکترین اشاره ای هم حتی به عنوان خبر به این موضوع نمی کنند.
طی چند روز گذشته در رسانه های خبری جهان بطور گسترده ای دستگیری مجدد لجین الهذلول، فعال حقوق زنان که ممنوعیت رانندگی زنان در عربستان سعودی را به چالش کشیده و آن را نقض کرده است، پوشش داده اند. اما در این میان خبری از مجاهدین نیست. معلوم است که آنها اربابان خود را محکوم نمی کنند. این فعال حقوق زنان که بارها توسط عربستان سعودی دستگیر و مورد آزار و اذیت از سوی مقامات عربستان سعودی شده، مریم رجوی که خود را رهبر زنان می داند و خود را منجی رهایی زنان می داند، کجاست؟ که طی 3 سال گذشته حتی یکبار هم در رابطه با این نقض حقوق بشر و حقوق زنان موضع نگرفته است. قطعا که دم تکان دادن کنار ارباب خود ترکی الفیصل و پاچه خواری عرب ها و دریافت پول های کلان از آنان، قطعا نباید حرفی از لجین الهذلول زد.
به مردم ایران می توان ایراد و انتقاد های بسیار زیادی کرد. ولی کی موضع بسیار مهم در بین همه ایرانیان مشترک است و آن اتحاد ملی است. در بسیاری از کشور های همسایه ایران مانند عراق، افغانستان و یا سوریه و سایرین وقتی جنگ در این کشورها رخ می دهد، مردم آن بخصوص جوانان آن کشور، از کشورشان فرار می کنند، اما ایرانیان می ایستند و می جنگند. این خصوصیت نیز مانند خصوصیت اتحاد ملی در بین ایرانیان، منحصر به فرد است. بعد از عملیات تروریستی داعش در تهران، در بین مردم ایران همبستگی بسیار قوی شکل گرفته است، بدور از هرگونه قومیت و یا زبان و مذهب، این اتحاد ملی در واکنش مردم نسبت به این جنایت است و یا می توان آن را در مراسم به خاکسپاری کشته های این عملیات تروریستی، دید. از طرفی هم ایران با موج گسترده حمایت های بین المللی قرار گرفته است.
عملیات تروریستی داعش در تهران، مرز بسیار روشنی بین دوستان ایران و دشمنان ایران، کشیده است. آمریکا به عنوان دشمن دیرین ایران و مردم ایران، در موضع گیری ترامپ رییس جمهور آمریکا و بعضی از پارلمانترهای این کشور خود را نشان داد که آمریکا دشمن شماره یک مردم ایران است. ایرانیها در جریان حمله تروریستی 11 سپتامبر سال 2001 به آمریکا، با مردم آمریکا ابراز همدردی کردند و دولت ایران این عملیات تروریستی را محکوم کرد و مردم ایران برای کشته شده ها شمع روشن کردند. جالب اینجا است که مجاهدین برای کشته شدن چند هزار آمریکایی در یک روز جشن و شادی کردند. اما رییس جمهور آمریکا بعد از انتقاد رسانه ها موضع گرفت. بعضی از نماینده های پارلمان آمریکا از این عملیات تروریستی ابراز خرسندی کردند که آمریکا از عملیات های تروریستی داعش در ایران حمایت بکند. در جریان این عملیات تروریستی، هر کسی ماهیت خودش را نشان داد. می بینیم که آمریکا ادعای مبارزه با تروریسم را دارد چگونه الان از ترویست ها حمایت می کند، آن وقت به ایران مارک حامی تروریست ها را می زنند.
با آرزوی ایرانی قوی و بدور از جنگ و با آرزوی بردباری و صبر برای بازماندگان کشته های عملیات تروریستی داعش در تهران.
„پایان“