„هلموت کهل“، ششمین صدراعظم آلمان بود. وی روز سوم آوریل سال ١٩٣٠ در شهر „لودویگزهافن“ زاده شد؛ از سال ١٩٨٢ تا ١٩٩٨ سه بار پیاپی به صدراعظمی آلمان برگزیده شد و ۱۶ سال این کشور را اداره کرد. او همچنین از سال ١٩٧٣ تا ١٩٩٨ به مدت ٢۵ سال رهبری حزب „دموکرات مسیحی“ را به عهده داشت و پس از آن نیز دو سال رهبر افتخاری این حزب بود.

نقش „هلموت کهل“ در وحدت دو آلمان
در اواخر دومین دوره صدارت عظمای آقای کهل، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دیوار برلین نیز فروریخت و دو آلمان به دنبال ٤۵ سال جدائی بار دیگر متحد شدند.
„هلموت کهل“ و وزیرخارجه وقت او „هانس دیتریش گنشر“ (از حزب لیبرال)، در پشتیبانی از مردم آلمان شرقی برای مبارزه با رژیم کمونیستی حاکم بر آن کشور نقش مهمی ایفا کردند؛ به همین دلیل، کهل به „صدراعظم وحدت“ شهرت یافت و به نماد پیوند دو آلمان تبدیل شد.

تنها سه هفته پس از ریزش دیوار برلین در سال ١٩٨٩، هلموت کهل یک نقشه راه ١٠ ماده‌ای را برای وحدت دو آلمان تسلیم مجلس فدرال کرد که در خارج از آلمان بازتاب‌های متضادی داشت، اما او توانست خواسته‌های خود را به کرسی بنشاند و پشتیبانی آلمانی‌ها را در شرق و غرب برای وحدت جلب کند.

برای بازسازی شرق برلین و سایر شهرهای آلمان شرقی سابق، دولت کهل ظرف ده سال نخست پس از وحدت حدود ٤٠٠ میلیارد دلار در این شهرها سرمایه‌گذاری کرد. برای تحقق این امر، دولت „مالیات همبستگی“ را وضع کرد که همه حقوق‌بگیران آلمانی مجبور به پرداخت آن شدند و هنوز نیز بخشی از آن را می‌پردازند.

صدراعظم پیشین آلمان که در آغاز فعالیت های سیاسی خود چهره ای به شدت محافظه‌کار از خود نشان داده بود، ظرف 25 سال رهبری حزب قدرتمند „دموکرات مسیحی“ و ۱۶ سال تکیه زدن بر جایگاه صدراعظم آلمان، بتدریج به یک سیاستمدار پراگماتیست و معتدل تبدیل شد. وی همواره از وحدت اروپا پشتیبانی کرد و در به گردش افتادن یورو به عنوان واحد پول اروپا نقشی مهم داشت.

تحکیم دوستی آلمان و فرانسه
یکی دیگر از لحظه های تاریخی زندگی هلموت کهل محافظه کار، فشردن دست „فرانسوا میتران“ رئیس جمهور سوسیالیست فرانسه بر سر مزار سربازان فرانسوی جنگ جهانی اول بود. این دیدار، به نماد دوستی دو ملت فرانسه و آلمان تبدیل شد که از زمان شکست آلمان در جنگ جهانی اول و عقد پیمان ورسای کاملاً گرم نشده بود.

پرونده سیاسی آقای کهل در سال ٢٠٠٠ نخستین لکه تیره را به خاطر یک رسوائی مالی در حزب دموکرات مسیحی در خود ثبت کرد. وی که در آن زمان رهبر افتخاری حزب بود، در پی این ماجرا مجبور به کناره‌گیری شد. کهل متهم شده بود که از یک منبع ناشناس برای حزب خود کمک مالی غیرقانونی دریافت کرده است.

صدراعظم پیشین، در برابر دادگاه به دریافت این کمک اعتراف کرد، اما حاضر به افشای هویت پرداخت کننده کمک نشد. وی گفت که به یاری دهنده قول شرف داده است که نام او را فاش نخواهد کرد و حاضر به زیر پا گذاشتن قول خود نیست