«کاریکاتور انتخابات »
برداشت مادام العمر مجاهدین از امر انتخابات
همه نیروهای سیاسی و ریشه دار و همچنین تمامی مردم فرهیخته و روشنفکر ایرانی چه در داخل و چه در خارج ایران طی حداقل ۴۰ چهل سال گذشته میدانند که در فرقه ها و احزابی که جامعه را به شکل دیکتاتوری رهبری هرگز در مناسبات خود انتخاباتی نداشته و تنها تنها برای بزک و دوزک کردن چهره کریه فاشیستی وخود وانمود به این امر میکنند
کشوری چون عراق که دهه ها با دیکتاتوری صدام حسین اداره میشد یا سازمان های فرقه چون مجاهدین که توسط مسعود رجوی هدایت می شد . از جمله چنین سیستم ها و کشور هایی هستند که هرگز ادعای دروغین آنان برای انتخاب و انتخابات دروغ و رای آزاد فریبی بیش نبوده است و تنها تنها برای فریب افکار عمومی دست به این خیمه شب بازی ها میزنند .
جالب تر آنکه در پناه این خیمه شب بازی ها درون متعفن و عقب مانده و ارتجاعی خود را ناخواسته بیرون میریزنند و آنچنان باعث ریشخند و ملعبه عالم و آدم میشوند که در هیچ کجای دیگر همانند آنرا شاهد نیستید .
از آن زمانی که مسعود رجوی در سال ۱۳۷۲ یادش افتاد رییس جمهور برای ایران البته در خاک عراق و زیر چکمه های صدام حسین برگزیند تا زمانی که بعد از خودش دنبال مسئول اول فقط آن هم توی زنان میگشت همیشه همیشه فقط یک قصد داشت .
اول اینکه خودش را دمکراتیک و آزادی خواه نشان دهد
دوم اینکه تا جایی که امکان دارد درون متعفن و ارتجاعی خود مبنی بر انتصاب با زرورق انتخابات را بپوشاند .
بنابراین برای اجرای این مهم و اینکه از جهان آزاد عقب نماند دست به کارهایی میزد که آخرین نمونه اش را شما در مناسبات دیکتاتوری مسلک مجاهدین شاهد هستید .
شما نگاه کنید به فیلم های منتشر شده خود دستگاه تبلیغاتی مجاهدین که بقول خودشان انتخابات برگزار کرده اند حتی شده یک نفر مخالف یا حتی ممتنع در جمع دو هزار نفره موجود نیست و این دقیقا نشان از منش و محتوای فرقه مجاهدین میدهد که کسی جرات مخالفت ندارد، نه آنکه مخالفی نباشد و بعد هم منگول و عقب مانده همین را به نشانه انتخابات به نمایش میگذارد .
به این ترتیب تفکر عقب مانده و ارتجاعی هرگز یک مارک برای مجاهدین امروز به رهبری مریم رجوی نیست بلکه تعریف وضعیت و ماهیت جریانی است که میخواهد دیگران را گول بزند ولی باز هم آنقدر ارتجاعی است که قادر به پوشاندن همین موضوع هم نشده و از انتخابات « کاریکاتوری» ارائه میدهد که الحق برازنده و مبین وضع و حال امروزشان است .
طبق معمول از « مسعود رجوی » رهبری فکری و تاریخی آنان نه در عید و سال تحویل و نه در چنین انتخاباتی خبری نیست و چون همیشه غایب!؟ وادار به سکوت و خفقان اجباری از طرف از ما بهتران اجنبی شده است .
زندگی همچنان پیش می رود و در عصر آگاهی و اینترنت و ارتباطات هنوز هم هستند فرقه های عقب مانده دوران که سر در آخور وابستگی ، ادای دمکراسی و آزادی در آورده و به خیال خودشان « آلترناتیو دمکراتیک !» و «کانون استراتژیکی نبرد!» را یدک بکشند .
بنا به تجربه شخصی من در مجاهدین تنها دو ۲ معیار برای اداره امور مجاهدین در دستور کار هست .
دروغ و دروغگویی در «درون مناسبات » و ریا و تزویر در «بیرون مناسبات » ، این تنها راه نفس این جریان ضد ملی است که مدت هاست حنایش برای کسی رنگ ندارد
*