اشک تمساح مجاهدین برای مردم زلزله زده ایران
کریم غلامی، ایران فانوس، 22.11.2017
برنامه گدایی سازمان مجاهدین در تلویزیون سیمای آزادی، به نام „همیاری“ این برنامه در واقع یکی از بنگاه های پول شویی مجاهدین است. هر چند که این برنامه بسیار بد نام و لو رفته در بین ایرانیان است، ولی با این حال مجاهدین از این برنامه برای پول شویی استفاده می کنند. کسانی که به عنوان „هموطن“ به این برنامه زنگ می زنند، مزدوران و پاچه خواران مجاهدین بیش نیستند و بارها و بارها پیش آمده افرادی که تحت نام یک „هموطن“ از ایران زنگ زده اند یکی از اعضاء و یا یکی از مزدوران خود مجاهدین است. آن زمانی که چیزی به نام „قرارگاه اشرف“ وجود داشت، دیدن برنامه های تهوع آور سیمای آزادی اجباری بود. یکی از این برنامه ها، برنامه همیاری بود. بارها شده بود که افراد حاضر صدای فردی که به عنوان „هموطن“ از ایران زنگ زده بود را شناخته بودند و مورد تمسخر همه قرار گرفته بود. یکی از بیاد ماندنی ترین این هموطن از ایران، فردی بود به نام محسن دیانت. در اوایل سال 2009 بود، مجبور بودیم طبق معمول برنامه همیاری، سیمای آزادی را ببینیم. فردی از ایران و شهر اصفهان با برنامه تماس گرفت که با لهجه غلیظ اصفهانی صحبت می کرد. او طبق روال همه „هموطن“ ها از برنامه همیاری تعریف و تمجید کرد و همیاری خودش را با برنامه اعلام کرد و به برنامه کمک مالی کرد، در این هنگام به ناگهان سالن غذاخوری از شددت خنده پر شد. زیرا همین آقای محسن دیانت، سابقا به عنوان امدادگر این یکان کار می کرد و همه او را می شناختند. بعضی ها می گفتند که احتمالا او هزار دینار (25 سنت) تنقلات خودش را به سیمای آزادی داده است. این خندیدن زیاد دوام نیاورد زیرا با فریاد و فحاشی فرمانده آن یکان، انسیه یکی از اعضای شورای رهبری قطع شد.
به دلیل سابقه طولانی خصومت بین مجاهدین و کردها، شنیدن این که مجاهدین می خواهند به کردهای زلزله زده کمک کنند، کمدی تلخی بیش نیست. طی سالیان مجاهدین بارها و بارها با کردها درگیر شده و جنگیده اند و از هر دو طرف تلفات بجای ماند است، اما کینه اساسی مجاهدین بخصوص مسعود رجوی از کردها به زمان عملیات فروغ جاویدان بر می گردد. طرح عملیات فروغ جاویدان بر این اساس بود که مجاهدین بعد از تصرف هر شهر، مردم آن شهر دسته دسته به مجاهدین می پیوندند و مجاهدین با اعضای تازه نفس به شهر بعدی حمله می کنند و این روند تا تهران ادامه پیدا خواهد کرد اما این طرح کودکانه مسعود رجوی با شکست رو به رو شد. هیچ فردی نه در سرپل ذهاب و نه در اسلام شهر، به مجاهدین نپیوست بلکه حتی آنها روند حرکت مجاهدین را نیز کند کردند.
سوالی که این میان مطرح می شود این است که، صحبت از یک میلیارد تومان کمک سیمای آزادی به زلزله زدگان است، این یک میلیارد تومان از کجا آمده و در کجا به ثبت رسیده است و اگر این پول که اگر واقعی باشد کی و کجا و به دست چه کسانی رسیده است. سازمان های خیریه که درآمد آنها از کمک های مالی است، سنت به سنت آن حساب و کتاب می شود که این کمک ها از کجا آمده و کجا خرج شده است. اگر برنامه همیاری نیز یک میلیارد تومان به زلزله زده ها کمک کرده، این پول کجا خرج شده است. اصلا کاری به آن ندارم که از کجا آمده است. اگر مجاهدین راست می گویند، گزارشی از این یک میلیارد تومان بدهند که کجا خرج شده است. هر چند که پیشاپیش می دانیم که مجاهدین هرگز گزارشی از آن نخواهند داد. زیرا این برنامه یک بنگاه پول شویی بیش نیست و این اوج بی شرافتی و خیانت مریم رجوی و پادوهای او است که از درد و رنج مردم استفاده می کنند تا اندکی سود به جیب کثیف خود بریزند.
„پایان“