نتایج عملیات تروریستی در پارلمان اروپا
ایران فانوس، 18.12.2017
پس از روی کار آمدن دولت دونالد ترامپ و خصلت ماجراجویانه ای که در رییس جمهور آمریکا وجود داشت، لابی های کشورهای منطقه منجمله اسراییل و عربستان سعودی، همراه با سرمایه و اطلاعات غلط سعی کردند آمریکا و دولت دونالد ترامپ را به لغو برجام و تحریم و جنگ، علیه ایران تشویق کنند که در این رابطه موفقیتهایی کسب کردند اما در طرف دیگر، اروپا با همه گزینه های فوق مخالف بود و بنابراین بدون نظر موافق اروپا کشورهای منطقه از جمله اسراییل و عربستان سعودی، قادر به پیشبرد کامل پروژه ضد ایرانی نبودند. به دنبال جلب حمایت در باب این پروژه، کشورهای متخاصم منطقه ناچار شدند با سرمایه گذاریهای مالی و لابی و حتی پا در میانی بنیامین نتانیاهو و شاهزادگان سعودی، سوژه مطلوب خود را که در هر کار و پروژه کثیفی راغب و مشوق همگان بود را انتخاب و حمایت کرده و به پارلمان اروپا بفرستند تا با فریبکاری و اطلاعات دروغ، اتحادیه اروپا را تشویق به پیوستن به جبهه لغو برجام و تحریم و جنگ، نمایند. مریم قجر، با حمایتهای مالی گزاف و لابیهای کشورهای جنگ طلب، چندین بار در پارلمان اروپا اقدام به سیاه نمایی و تحریک و تشویق اروپاییان به تحریم و جنگ علیه ایران نمود که النهایه روز ششم ماه دسامبر، مجدداً در باب حقوق بشر در ایران گرم گفتگو مابین لابیها و هواداران خود بود که متوجه حضور تعدادی از اعضای جداشده از مجاهدین در پارلمان شد و افسار پاره کرد و از آنجا که طبق معمول به دنبال حلقه ضعیف و بی دفاعی بود تا اتوریته و جدیت خود را به رخ اربابانش بکشد و غیظ و غضب ناشی از شکستهای چند هفته گذشته را که کشورهای عربستان سعودی و داعش و فرقه رجوی، در منطقه متحمل شده بودند را بخواباند، با دستپاچگی و ناشیگری تمام فرمان ترور مخالفین خود را که حضورشان ربطی به سخنرانی و مسایل فرقه نداشت را صادر کرد تا همزمان ضمن ترساندن اعضای جداشده، از پارلمان اروپا نیز باجگیری کرده باشد.
عملیات ترور علیه جداشدگان که در ششم دسامبر و در صحن پارلمان اروپا به فرماندهی مریم قجر انجام گرفت، دو هدف عمده داشت که در هیچ کدام سودی حاصل نشد بلکه صد در صد زیان بر بوده اند.
در مورد ترساندن اعضای جداشده که اینان اطلاعات موثقی از اهداف و اتحاد جنگ طلبان و استفاده آنها از فرقه تروریستی رجوی در اختیار دارند، همین بس که گفته شود پس از حادثه ترور بسیاری با موضع گیری به جا ترور در پارلمان اروپا را محکوم کرده اند و دو تن از اعضای ایران فانوس که برای اولین بار به پارلمان اروپا و تنها جهت حضور در یک سمینار با موضوع پناهندگان، رفته بودند پس از حادثه ترور و پس از گذشت چند روز یعنی روز دوازدهم دسامبر، مجدداً در همان محل درگیری و ترور، حضور یافتند.
در مورد باجگیری از پارلمان اروپا، کافی است که گفته شود پس از حادثه ترور، خانم آنا گومز از پرتغال و از نمایندگان ارشد پارلمان اروپا که مقام و مسئولیت امنیتی دارد، در نشست بعدی پارلمان در استراسبورگ و طی یک سخنرانی هیجان انگیز به شدت حضور مریم قجر در پارلمان اروپا را محکوم کرده و اذعان داشت که حضور یک فرقه تروریستی نه تنها برای مخالفین بلکه برای نمایندگان پارلمان اروپا نیز خطرناک است. نتیجه ترور در پارلمان اروپا که به قصد ترساندن اعضای جداشده و نمایندگان پارلمان اروپا، انجام گرفته بود تا اینجا به طور صد در صد منفی و زیان بر بوده است.
بارها در تحلیل هایمان متذکر شدیم، سران فرقه رجوی به ویژه مسعود رجوی و مریم قجر، فاقد دانش سیاسی و نظامی هستند. حتی اطراف شان کسانی که دارای شعور و بینش سیاسی و نظامی باشند، وجود ندارد. برای این نظرگاه فاکتهای مشخص داریم. در سال 1367 مسعود رجوی عملیاتی را در داخل ایران به پیش برد که به عملیات نظامی فروغ جاویدان/مرصاد، معروف شد. اشتباهی که حتی یک سرباز صفر مرتکب آن نمی شد. چرا که این عملیات از حیث سیاسی و نظامی، تلفات و هزینه بالایی داشت و دستاوردش منفی بود. این نوع نگاه به مسایل نظامی و سیاسی تنها مختص مسعود رجوی نبود، بلکه هفته گذشته مریم قجر در پارلمان اروپا، عملیات تروریستی را فرمان و هدایت کرد که اگر به اندازه کمیت و کیفیت عملیات فروغ جاویدان/مرصاد، هزینه بر نباشد کمتر نیز نخواهد بود. فرقه رجوی، عملیاتهای جنگی و سیاسی و شکست و اشتباه محاسبه زیاد داشتند، اما در مورد عملیات تروریستی در پارلمان اروپا، اساساً فرق می کند و کمیت و کیفیت هزینه هایش هنوز پوشیده است. تا آنجا که می فهمیم اکثر نمایشات نظامی و سیاسی فرقه رجوی، شخصی و لجبازی بوده اند و سیاسی نبوده اند.
واقعیت امر این است که امروزه ترور و تروریسم آن هم در مقابل پارلمان اروپا و به قصد باجگیری از اتحادیه اروپا، تبعات سنگین حقوقی و سیاسی به دنبال دارد و قادر است همه سرمایه های مادی و معنوی تروریستها و اربابان جنگ طلب شان، را یک جا بسوزاند و مریم قجر را بر خلاف کشورهای عراق و فرانسه که در آن کشورها تجربه باجگیری موفق داشت، اما در بروکسل و اتحادیه اروپا، باج دادن به فرقه رجوی به مثابه حمایت از تروریسم قلمداد می شود.
این عملیات می تواند نقطه عطف و تغییر چرخشی ناشی از شکستهای فرقه رجوی در منطقه و حمایت خواستن از اتحادیه اروپا باشد. اگرچه کسانی همواره منتظرند تا خونی از دماغ تروریستها بریزد و در مقام اپوزسیون و مخالف، وا مظلوما و وا مصیبتا سر دهند و خشونت علیه تروریستها را محکوم کنند که این کار بدی نیست، اما اگر همان تروریستهای مظلوم و قربانی، اقدام به خشونت و خونریزی بکنند آن هم در صحن پارلمان اروپا و علیه دموکراسی و قربانیان خود انجام دهند، فرصت طلبان یادشان می رود تا این جا نیز با ژست سیاسی و حقوق بشری، خود را مبارز و آزادیخواه جا بزنند. بی دلیل نیست که تروریستها، بی توجه به افکار عمومی، خشونت و ترور را مبارزه و دموکراسی می نامند.
همچنین انتقادی که به اتحادیه اروپا و پارلمانش وجود دارد، تروریسم، از هر نوع، خوب و بدش، تا کی و تا کجا باید ترور کنند و مخل امنیت و آسایش مردم باشند و چه میزان رنج و درد و اطلاعات نیاز است تا اروپاییان متقاعد شوند که تروریستهای خوب در خفاء بدتر از تروریستهای بد هستند و اگر منافع شان ایجاب کند، از تروریستهای بد نیز بدتر خواهند بود.
با این وصف، تروریستها قادر نخواهند بود پس از حادثه جنایتکارانه تروریستی در مقابل پارلمان اروپا از هزینه های حقوقی و سیاسی ناشی از ترور در پارلمان اروپا، جان سالم به در ببرند.
„پایان“