فرانسه و رویکرد دوگانه با تروریسم
ایران فانوس، 18.03.2018
فرانسه کشوری است که هم اکنون به کانون آزادی و دموکراسی در اروپا و جهان شهرت دارد. اما این کشور در گذشته به استثمار و استعمار کشورهای فقیر مشغول بود. قرارداد سایکس پیکو یا موافقت‌نامه آسیای صغیر، توافقی سری میان بریتانیای کبیر و فرانسه بود که در روز نهم ماه مه ۱۹۱۶ در خلال جنگ جهانی اول و با رضایت روسیه برای تقسیم امپراتوری عثمانی منعقد شد. این توافق‌نامه به تقسیم سوریه، عراق، لبنان و فلسطین میان فرانسه و بریتانیا منجر شد. این مناطق، قبل از آن تحت کنترل ترک‌های عثمانی بودند. این توافق‌نامه، نامش را از سر مارک سایکس بریتانیایی و فرانسوا ژرژ پیکوی فرانسوی گرفته است.
اگرچه فرانسه و بریتانیا امروزه هژمونی و اتوریته گذشته شان را ندارند اما کشور فرانسه به تنهایی و بعدها در ظهور و سقوط بعضی از قدرتها، سهم داشت و از نزدیک و دور در جنگها مانند الجزایر و جنگ ایران و عراق، دست داشت و به فروش سلاح مشغول بود.
با این وصف امروز فرانسه اگرچه مانند دیروز نیست اما بی تاثیر از گذشته اش زندگی نمی کند و تنها هر جا که سمبه را پر زور ببیند از جایگاه امپراتوری و استعماری اش، عقب نشینی می کند وگرنه فرانسه هم جزو کشورهایی است که مدام از جنگ و تروریسم حمایت می کند به ویژه زمانی که کم بیاورد، در راستای منافع اقتصادی خود کوتاهی نمی کند.
موضوع سخن ما به گذشته فرانسه نیست. چون در گذشته هر آن کس که زور و قدرت داشت چنین بود. ولی امروز اگر کشوری یا نهادی از هژمونی و قدرت خود علیه کشورهای فقیر و مردم ضعیف، استفاده کند، مسئله ساز است و فرانسه یکی از کشورهای اروپایی است که علناً از جنگ و تروریسم، حمایت می کند و در این رابطه از کسی ابایی ندارد.
یورو نیوز، دیروز خبر جالبی منتشر کرد مبنی بر این که فرانسه برای خواهر محمد بن سلمان خانم حصه بن سلمان، قرار بازداشت صادر کرده است.
http://news.gooya.com/2018/03/post-13005.php
اول این که این خانم شاهزاده و نقاب دار که در عربستان سعودی همه کاره بود و همه چیز داشت، در بلاد کفر چه کار داشت و چه کار می کرد. از اینها در گذشته وقتی این خانم توسط بادیگارد خود مرتکب ضرب و شتم و تحقیر یکی از شهروندان فرانسوی می شود، بازداشت می شود و اگر اشتباه نکنیم به زودی توسط یک قرار داد نظامی مابین فرانسه و عربستان سعودی، آزاد خواهد شد. اینها تخیلات ما نیست بلکه از گذشته فرانسه حکایت می کند و مسبوق به سابقه است. همان طور که خانم مریم قجر تروریست ایرانی، در ژوئن سال 2003 با اتهاماتی از جمله ترور و جنگ و همکاری با دولت صدام حسین و دست داشتن در اعمالی چون قاچاق، پولشویی، زندان، شکنجه، مرگ، آدمربایی، سرقت، جاسوسی و بسیاری دیگر رو برو بود و توسط پلیس در فرانسه دستگیر شد، تنها با گذشت 15 روز از زندان آزاد شد و دیگر به زندان باز نگشت و یا این که همین خانم که ماه دسامبر سال گذشته در پارلمان اروپا واقع در بروکسل، در حال جیغ زدن در باب حقوق بشر در ارتباط با ایران بود، عملیات ترور و سیاسی را در صحن پارلمان اروپا علیه دو تن از شهروندان اروپایی رهبری و هدایت کرد که منجر به زخمی شدن آنان گردید.
ولی چرا فرانسه که خود طی سالهای گذشته قربانی ترور و ناامنی بوده در این گونه موارد حرفی نمی زند و کاری نمی کند؟
واقعیت این است. واقعیت تلخ این است که فرانسه از جنگ و فروش سلاح و تروریسم، نان می خورد و نمی تواند به راحتی دکان خود را ببندد. فرانسه از کشورهایی چون عربستان سعودی به ازای دلار نفت می خرد و اما فی الفور انتظار دارد همان دلارهای پرداختی را در معامله فروش سلاح، پس بگیرد و در مورد تروریسم نیز معامله بدتر از این است.
تروریستها در فرانسه استفاده و سود دو سر دارند. از یک طرف، می توان آنان را ابزار ترساندن و باجگیری از کشوری چون ایران استفاده کرد و از طرف دیگر پولهای اهدایی عربستان سعودی که به سهولت و به عنوان کارمزد به دست تروریستها می رسد و با دست باز در فرانسه خرج می شود، سود برد. همین سودی که فرانسوی ها از هزینه های روزانه تروریسم در فرانسه می برند و ایضاً آنان را مترسک می کنند، سالیانه مقادیر هنگفتی است که کشور فرانسه و متحدین اش در اروپا و ناتو و حقوق بشر کذایی و دیگران، به روی خود نمی آورند ولی وقتی که پای حقوق بشر در کشورهای دیگر می رسد، یقه درانی می کنند که چرا دیگر کشورها حقوق بشر را رعایت نمی کنند و اخیراً این که چرا باید سلاح غیر متعارف و موشک و غیره داشته باشند.
این رویکرد دوگانه فرانسه و سایر کشورهای اروپایی و جهان است که بعضی ها دموکراسی و حقوق بشر و توپ و تشرهای آنان را جدی نمی گیرند و النهایه کار به خشونت و جنگ و ویرانی از نوع سوریه می کشد. با آرزوی جهانی بدون استعمار و استثمار، بدون جنگ و تروریسم.
کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس