نامه سرگشاده آقای کریم غلامی به آقای داشامیر شهی نماینده پارلمان آلبانی

نامه سرگشاده آقای کریم غلامی به آقای داشامیر شهی نماینده پارلمان آلبانی

کریم غلامی، ایران فانوس، 13.10.2018

با درود و احترام خدمت نماینده محترم پارلمان آلبانی آقای داشامیر شهی

 

اخیرا شما به مقر محل اقامت اعضای مجاهدین خلق رفته و از آنجا بازدید کرده اید. شما در مصاحبه هایی که با رسانه های آلبانی انجام داده اید، از مجاهدین خلق حمایت کرده و مدعی شده اید که آن ها به حقوق انسان ها احترام می گذارند. این اظهار نظر شما مایه تاسف است زیرا شما به زخم هزاران انسانی که به دست مجاهدین خلق آسیب دیده اند نمک پاشیده اید.

من کریم غلامی، یکی از اعضاء و مسئولین سازمان مجاهدین خلق بودم که به مدت ۲۵ سال در این سازمان فعالیت می کردم. من در سال ۱۳۶۷(۱۹۸۸) در یکی از عملیات های نظامی این سازمان از ناحیه نخاع مورد اصابت ترکش توپخانه، قرار گرفتم و از ناحیه کمر به پایین، فلج شدم. برادر بزرگترم در یکی دیگر از عملیات های سازمان مجاهدین خلق، زخمی و اسیر شد و در شهر کرمانشاه اعدام شد. خانواده من تماما سیاسی بودند و به همه احزاب مخالف از جمله سازمان مجاهدین، کمک های مالی و لجستیکی می کردند.

از نگاه و تجربه من، سازمان مجاهدین، یک تشکیلات فرقه ای است که اعضای آن هیچ اختیاری برای تصمیم گیری ندارند. رهبران این فرقه، با اختناق و سرکوب شدید از درون و شانتاژ علیه تمامی اعضای جدا شده از این فرقه، ترس شدیدی در درون تشکیلات ایجاد کرده اند که اعضای این فرقه از ترس مجازات جدا شدن، فرقه را ترک نمی کنند. اعضایی که میخواهند جدا بشوند، با مجازات های شدیدی روبرو میشوند، مانند برگزاری نشست های مغزشویی و ضرب و شتم افراد در این نشست ها و در ادامه، زندان و شکنجه و حتی مواردی بوده که افراد سربه نیست و اعدام شده اند.

آقای داشامیر شهی!

شما در مصاحبه با رسانه ها گفته اید که مجاهدین خلق به حقوق انسان ها احترام می گذارند. به چند موضوع فقط آنچه که مجاهدین خلق بر سر زنان آورده اند اشاره می کنم. لطفا به من و مردم توضیح دهید که کدام یک از آن ها احترام به حقوق انسان ها است.

اول، جدا کردن کودکان از مادرانشان

دوم، طلاق های اجباری

سوم، حجاب اجباری

چهارم، خارج کردن رحم زنان و مقطوع الانسل کردن آن ها

پنجم، تجاوز به زنان توسط مسعود رجوی تحت نام محرمیت زنان

ششم، تحقیر زنان که آنان ضعیفه هایی هستند که اگر دست رهبر عقیدتی بالای سر آن ها نبود آن ها „فاحشه“ هایی بیشتر نبودند (این موضوع بارها و بارها توسط مریم رجوی در درون تشکیلات مجاهدین به زنان عضو مجاهدین گفته می شد)

آقای داشامیر شهی!

ترور و بمب گذاری و خمپاره باران شهرها و پول شویی و ضرب و شتم مخالفان و ترور شخصیت، کدام یک با معیار احترام به حقوق انسان ها، مطابقت دارد؟

من به عنوان یکی از قربانیان سازمان مجاهدین، از شما می خواهم که در رابطه با اظهارات تان و حمایت از مجاهدین خلق، بازنگری بکنید و در این میان کاملا بی طرف باقی بمانید و اگر به مقر مجاهدین خلق می روید به سخنان کسانی که از آنان آسیب جدی دیده اند نیز گوش فرا دهید.

با احترام مجدد، کریم غلامی از آلمان