سال عقب نشینی و پیشروی
ایران فانوس، 01.01.2020
کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس، سال میلادی 20/20 را به همه مردم آزادیخواه و صلح دوست جهان و ایران، تبریک و شادباش عرض می کند. امیدواریم سال پیش رو، سالی پر از صلح و ثبات و فراوانی و اندیشه و اعتلای انسانی و اجتماعی باشد.
در آخرین روزهای سال 2019، مانور نظامی بزرگی مشتمل بر کشورهای ایران، روسیه و چین، در اقیانوس هند برگزار گردید که این مانور به معنای عقب نشینی آمریکا و اروپا از منطقه خاورمیانه و پر کردن جای جنگ طلبی و دوشیدن گاوهای ریز و درشت، با کشورهای قدرتمند در خاورمیانه و همچنین روسیه و چین، است.
https://news.gooya.com/2019/12/post-33524.php
سالی که پیش رو داریم، نه تنها قدرت های بزرگ غرب بلکه هم پیمانان سنتی شان نیز در حال عقب نشینی از مواضع زیاده خواهی و جنگ طلبانه شان، هستند چون که آن ها بدون قدرت های سیاسی و نظامی غرب، قادر به جولان دادن و پیشروی به مواضع و منافع سایر قدرت های ذینفع در منطقه نیستند. یکی از این دولت ها و قدرت های پیشمرگ و گاوی که شیر زیاد می دهد و جفتک کم می زند، عربستان سعودی و به دنبالش تروریسم خاورمیانه است.
در سال پیش رو، تصور این که هنوز گرد و غبار جنگ و ترور و تحریم و تخاصمات مختلف خاورمیانه فروکش نکرده است، عربستان سعودی، عمود خیمه جنگ و تحریم و تروریسم، از مواضع جنگ طلبانه و تقابلش با ایران، عقب نشینی کند، برای بعضی ها غیر قابل باور و کشنده است.
عربستان سعودی، در منطقه ای از خاورمیانه قرار دارد که طی دهه های قبل دارای ثروت و سلاح و هم پیمان و ارباب و مزایای دیگر شده و در مقابلش، کشور دیگری به نام ایران قرار دارد با جغرافیا و جمعیت و قدمت و پتانسیل های زیاد اعم از تاریخی و منابع به ویژه اکنون نیروی نظامی که در مجموع می توانند عرصه را بر دشمنان ایران تنگ تر کنند.
عربستان سعودی اما طی دهه های قبل به هر دری زد تا کشور ایران را به زعم خود ویران و یا تجزیه و تباه کند، موفق نشد. تا امروز با هزینه های زیاد، موفق نشد تا این که از پس هزینه های فراوان در این ستیز و تقابل، کم آورد. به خودش اعتماد ندارد، به همپیمانانش اعتماد ندارد و همچنین به اربابانش نیز اعتقاد ندارد.
عربستان سعودی طی چند دهه قبل در ارتباط با ایران مواضع جنگی و تروریستی و انواع فشار اعم از نفت و تحریم و تروریسم و عامل فشار از جانب اربابانش، داشت اگرچه تا امروز موفق نشد اما انرژی و هزینه گزافی از حکومت و مردم ایران گرفت.
اما امروز به چند دلیل عربستان و هم پیمانانش در حال عقب نشینی اند.
اول، آمریکا در حال عقب نشینی از خاورمیانه است. آن ها به دنبال چند جنگ و هزینه سرسام آوری که متحمل شدند و نتیجه دلخواه نگرفتند و مشکلات داخلی شان را فزون تر کردند عطای خاورمیانه را به لقایش بخشیده و پس از فروش سلاح و دوشیدن گاوهای کوچک و بزرگ هم اکنون چندان تمایل به استقرار نظامی در خاورمیانه و حمایت از هم پیمانانش را ندارند.
دوم، عربستان از چند اهرم فشار، اتحاد با همپیمانان عرب و اسراییل و جنگ و تحریم و تروریسم علیه ایران، استفاده کرد و تا به امروز نتیجه دلخواه نگرفت.
سوم، کشور ایران از چهل سال قبل تا به امروز فشار و ضدیت های مختلف از جانب عربستان سعودی، هم پیمانان و اربابانش را تحمل کرد و ایضاً در حیطه نظامی آن چنان قوی شد که در این رابطه نه برای کشورهای منطقه و نه برای آمریکا و اسراییل، جنگ راه حل و مقرون به صرفه نخواهد بود.
بدین سبب عربستان سعودی و کشورهای هم پیمان و اربابانی که در ارتباط با نفت و فروش سلاح از این پادشاهی حمایت می کردند نا امید شده و از این پس ناچاراً راه حل دیگری را که هم به صلاح خود و هم به صلاح ایران خواهد بود، برخواهند گزید. در این رابطه یکی از مزدبگیران عربستان سعودی به نام مسعود رجوی که هم اکنون مفقودالاثر است در پیام شماره هفدهم خود که ظاهراً در ارتباط با مسایل داخل ایران است از اربابش گله و شکایت می کند که هم اکنون زمان پیشروی است و نه زمان عقب نشینی.
او همچنین در سال 1369 زمانی که صدام حسین پس از فارغ شدن از جبهه شرقی به کویت و هم پیمان خود حمله کرد تا از آنان انتقام و غنیمت بگیرد، آن جا نیز رعیت حقیر نزد اربابش گله و انتقاد کرد که خطر، همواره جبهه شرقی است و رفتن به کویت رفتن به چاله است.
واقعیت امر و واقعیت شکست مجاهدین خلق و عربستان سعودی و دیگران، نه در بیرون و فعل و انفعالات جهانی و مسایل و مشکلات خاورمیانه، بلکه در داخل ایران نهفته است.
اگر یادمان باشد، کشور ایران طی چند دهه اخیر به دنبال دو جنگ خارجی و داخلی به تجربه و ممارستی دست یافت که امروزه آن تجربه را به ثمر و گل نشانده است.
اگر یادمان باشد، در اوایل انقلاب بسیاری از نیروهای داخل و وابسته به بیگانه بزرگترین دشمنی شان دشمنی با نیروهای نظامی و اقتدار ایران بود. مجاهدین خلق، یکی از این گروه ها بودند که با اقتدار و نیروهای نظامی ایران دشمنی دیرینه داشتند. آنان با ارتش و نیروهای سپاه و سایر نیروهای نظامی ضدیت و تخاصم داشتند و از روز اول بنا را بر دشمنی و حذف نیروهای نظامی قرار داده بودند. آنان در ابتدا ارتش شبه کلاسیک به نام میلیشیا و جنگ افزار مهیا کردند. سپس در داخل ایران با نیروهای سپاه درگیر شدند و النهایه وقتی به عراق رفتند به کمک ارتش عراق علیه ارتش ایران به نبرد برخواستند و اسم ارتش خصوصی صدام حسین را ارتش آزادیبخش ملی ایران گذاشتند.
اما امروز آنچه که باعث عقب نشینی امریکا از منطقه، باعث عقب نشینی اسراییل از نیل تا فرات و باعث عقب نشینی عربستان سعودی و هم پیمانان عرب و جبهه متحد تروریسم از خاورمیانه شد و در ارتباط با فشار علیه ایران ناامید و مستاصل شدند، در وهله اول، اقتدار و قدرت نیروهای نظامی ایران است که هر گونه راه فشار و باجگیری و زیاده خواهی و مزاحمت های دیگر را بر دشمنان خارجی بسته اند.
درنتیجه، عقب نشینی آمریکا و اسراییل و عربستان از مواضع زیاده خواهی و جنگ طلبی در خاورمیانه به معنای عقب نشینی اقمار و مزدوران و مواجب بگیرانش نیز هست. تروریسم، آخرین جست و خیز و امتحانش را در ارتباط با قدرت ویرانگری داعش در عراق و سوریه، پس داد و از این پس تروریسم در خاورمیانه سیر افول و اضمحلال را سپری می کند. غیبت کبرای مسعود رجوی و مرگ عبرت انگیز ابوبکر البغدادی، دو مورد از این نشانه هاست.
کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس