بازی باخت باخت اربابان و نوچه ها در برابر مردم ایران
عبدالکریم ابراهیمی، ایران فانوس، 19.02.2021
کینه و دشمنی هیستریک و تحریم های بی سابقه ای در دولت خودسر و خود رأی دونالد ترامپ بر ملت شریف و با تمدن ایران تحمیل شد که در تاریخ بی نظیر بود. اگر اقتدار نظامی و کیفیت بازدارنگی و قدرت نیروهای مسلح ایران نبود حتما حمله و ضربه نظامی بر ایران وارد می‌کردند. ولی خوب می دانستند این مسیر هم جواب نمی دهد و همانند تحریم اقتصادی، این طرح هم به گل خواهد نشست و ضربه کاری نه بر بدنه ملت ایران بلکه بر بدنه خود آمریکا وارد خواهد شد و این کشور را شقه خواهد کرد. لذا ترامپ وحشی و دستگاه دیپلماسی دروغ ساز و دروغ پرداز آن به رذالت ترین شیوه های ممکن روی آورده و با زیر پا گذاشتن تمام قوانین بین المللی، حقوق مردم مظلوم فلسطین را زیر پا نهاده و قانون حکمرانی اسرائیل و شخص نتانیاهوی کودک کش را بر سرزمین های اشغالی به تصویب رساند و بلندی‌های اشغالی جولان که از خاک سوریه است را رسماً به نتانیاهو هدیه داد و با همکاری سران برخی از کشورهای عربی که گاو شیر ده بی نطیری برای ترامپ بودند به سمت عادیسازی با رژیم اسرائیل سوق داد، با این هدف که بتوانند در مقابل ایران و مردم آن بایستد و آن ها را به زانو درآورد.
اما می بینیم که خودسری و دروغ گویی و دروغ سازی و قلدری بدون پشتوانه، چه بر سر ترامپ – پمپئو – نتانیاهو و بن اره، آورد و الان دارند ثمره و تاوان همان لقمه های غیر قانونی و نامشروعی را می خورند که ترامپ جلوی رویشان قرار داد.
ترامپ و دارودسته اش، نه تنها با خفت و خواری از کاخ سفید بیرون رانده شدند بلکه رئیس جمهور بعدی آمریکا یعنی اقای جو بایدن تمام قوانین چپ اندر قیجی و غیر اصولی ترامپ را ملغی کرد و حمایت های کاخ سفید را از آن ها برداشت، نتانیاهو در گل گیر کرد و بن اره نیز بی باور شد. نتیجه اینکه با ملت ایران می بایست فقط با زبان منطق وارد دیالوگ شد. زور گویی و قلدری و تحریم تا کنون ملت ایران را به زانو در نیاورده است و اگر الان هم کسی بخواهد با ملت ایران غیر از این رفتار کند، راه به جایی نخواهد برد و فقط توان خودباوری ملت ایران را بالا می برد.
بنظر می‌رسد، اقای بایدن به این امر واقف است و امیدواریم بتواند با زبان منطق و برابر با ملت ایران سخن بگوید و واقعیات ظلم و ستمی که از طرف اسلاف اقای بایدن بر مردم ایران روا داشتند، از آلام مردم ایران بکاهند و دو کشور در دوستی و رابطه دیپلماتیک قرار بگیرند و شر نفرت و کینه از سر مردم دنیا رخت برکند و جهانی عاری از جنگ و خشونت و دشمنی داشته باشیم.
در انتها هم اشاره ای به رذالت و پلشتی فرقه رجوی در ماجرای عملکردهای ترامپ می اندازیم. کمی به عقب برمی گردیم. زمانی که رجوی برای کسب قدرت و قدرت طلبی و برای به دست آوردن این امر راه های تروریستی و تروریست پروری و کشتار و قتل عام و مزدوری و خیانت و خودفروشی را در پیش گرفت و جنایات وحشتناکی با همدستی دیکتاتور عراق و بعد از سرنگونی صدام در ارتباط با گروه های تروریستی در عراق که بعد ظهور داعش را به دنبال داشت و افسران و وفاداران صدام، متحد و نور چشمی رجوی شالکه اصلی این جانیان آدمخوار بودند، مرتکب شد و رجوی آن ها را عشایر انقلابی عراق می نامید. هدف رجوی از این کارها فقط به قدرت رسیدن بود و فکر می‌کرد که این گروه های تروریستی توان اشغال سرزمین ایران عزیز را دارند، اما نمی دانست که جنایتی بر جنایاتش در حق مردم ایران افزوده خواهد شد و رجوی با خودفروشی و مزدوری و اعمال تروریستی نمی تواند از گندم ری دانه ای میل کند.
در ماجرای ریاست جمهوری ترامپ و تیم جنگ طلب او، رجوی با توجه به اینکه دیگر در کنار مرزهای ایران قرار نداشت، تمام توان فرقه ای، سیاسی، ایئولوژیکی و تشکیلاتی اش را بکار گرفت و خود را تمام عیار در خدمت کاخ سفید، نتانیاهو و اره سلمان، قرار داد و در توطئه چینی و تحریم و جنگ علیه مردم ایران هیچ کوتاهی نکرد و چنان سرمست از عملکرد و جنایات کاخ سفید و بن اره عربی و نتانیاهوی عبری شده بود که مغلوب شدن ایران را با چشم و ذهن پر از پهن اش در دسترس می دید و چنان برای اسرای در بندش بوسیله مریم رجوی، دستگاه مغزشوئی اش را بکار گرفت که آن اسرای بیچاره فکر می کردند که این سرنگونی واقعی است و با دفعات قبل تفاوت دارد. به همین دلیل هم کم و بیش تن به خواسته سران رجوی دادند به امید این که عنقریب وزیری یا وکیلی در ایران خواهند شد و تمام رنج دردهای ناشی از فشارها پایان خواهد یافت.
اما دیدیم که نتانیاهو و بن سلمان و رجوی تمام تخم مرغهایشان را که در سبد ترامپ و تیم جنگ طلبش گذاشته بودند، هدر رفت و سرشان بی مو و بدون کلاه باقی ماند و این ملت ایران است که با تکیه بر قدرت داخلی به خود می بالد و موفق از این طرح های شوم دشمنانش پیروز بیرون آمد و این دشمنانش است که در حضیض درماندگی قرار گرفته اند به خصوص رجوی و فرقه اش که دنیا بر روی سرش آوار شده است و زیر نارضایتی و سرپیچی اعضای در بندش، جانش به لب رسیده و نفس های آخر فرقه اش را تجربه می‌کند.
„پایان“