اگر بخواهیم نگاهی کوتاه به 30 سال گذشته کنیم به این نتیجه میرسیم ،که رجوی در تمام این سالها همه تلاش خودش را کرد که عراق را برای خودش حفظ کند.چون خوب میدانست که با از دست دادن عراق همه آرزوهای دیرینه خودش را از دست خواهد داد.
چون عراق کشوری بود که از هر جهت برای رجوی ایده ال بود چون در این کشور رجوی بابت هیچ جنایتی به کسی پاسخگو نبود.رجوی هر کاری که دلش میخواست میتوانست در این کشور به راحتی انجام دهد.چون یکتاتوری به نام صدام حامی همه جانبه رجوی بود.
رجوی در تمامی این سالها از هیچ جنایت و خیانت کوتاهی نکرد چه در مورد مردم عراق و چه در مورد مردم ایران،چون خوب می دانست با از دست دادن عراق مساوی هست با نابودی تمامی سازمان مجاهدین.
مسعود رجوی در هر سر فصلی یک ماده به بندهای تشکیلات خود اصافه می کرد ولی همیشه میگفت سلاح و اشرف مرز سرخ یک مجاهد خلق است .
بعد از سلاح ،اشرف را مرز سرخ کرد ولی دیدم که عاقبت اشرف را هم از دست داد که هیچ عراق را هم برای همیشه از دست داد.
رجوی خوب میداند که به زودی تعداد زیادی از آلبانی هم از این فرقه جدا خواهند شد برای همین سعی کرد تا آنجا که میشود در عراق بماند تا تعداد کمتری به اروپا بیایند چون با رسیدن این آدمها با دنیای آزاد کار بر فرقه سخت خواهد شد.
حالا شما نگاه کنید رجوی همه چیز خودش را از دست داده شعار میدن پیروزی بزرگ سازمان،اگر این را هم نگن سکته را خواهند کرد.
به زودی همه ما شاهد خواهیم بود،که این فرقه دگر نمیتواند جلوی خروج آدمها را بگیرد و همه ترس رجوی از همین است که اگر این اتفاق صورت بگیرد که خواهد گرفت باید چکار کنند.
من از اینجا از همه عزیزان که در این چند سال تلاش کردید که چهره کثیف این فرقه را به مردم دنیا آشنا کنند صمیمانه تشکر میکنم.
علیرضا نصراللهی انجمن یاران ایران