برجام و تروریسم
ایران فانوس، 12.01.2022
شرایط و زمانه دارد به نفع کشور ایران و علیه مخالفینش می چرخد. کشورهای غربی که سه دهه قبل و پس از شکست اتحاد جماهیر شوروی در جنگ سرد، دارای اتحاد و انسجام چشمگیری بودند و گاهاً جهت قدرت نمایی با کشورهای کوچک تر می جنگیدند و پیروز می شدند، هم اکنون نه آن اتحاد و انسجام سابق را دارند و نه دشمنان کوچکی که در اسرع وقت شکست بخورند بلکه در این حین قدرت هایی در شرق ظهور کردند که دیر یا زود جبهه غرب را به عقب نشینی وا خواهند داشت.
در همین ایام، برجام دوباره استارت خورده است. قرارداد برجام در وین اتریش به همت کشور ایران و کشورهای پنج باضافه یک، دارد به پیش می رود که اگر اراده ای قوی پشت آن باشد در اسرع وقت به ثمر خواهد نشست و تحریم های ظالمانه علیه مردم ایران همه و یا بخش بزرگی لغو خواهند شد. اما قبل از مذاکرات و پس از پاره کردن برجام توسط دونالد ترامپ رییس جمهور اسبق آمریکا که به دنبال خود به تنش های مختلف سیاسی و اقتصادی و اتمی، مابین ایران و سایر کشورهای غربی به ویژه اسراییل، انجامید، مجاهدین خلق و تعدادی دیگر از گروه های برانداز و تجزیه طلب که قبل تر در خدمت منافع بیگانگان تبلیغات سیاسی و جنگ روانی به راه انداخته بودند، سعی کردند دربست در ید منافع و خط و خطوط سیاسی و نظامی آمریکا و اسراییل، قدم بردارند به خصوص مجاهدین خلق بنا بر موقعیت و تجربه خود می بایست همچنان در خط امپریالیسم و صهیونیسم و وهابیسم، حرکت کنند تا این که به زعم خود تحریم ها در داخل به انسداد و شورش و یا در بیرون به جنگ منجر گردد.
با این وجود اگر برجام به کندی یا به تندی به پیش برود، به برون رفت در منطقه خاورمیانه منجر خواهد شد. چون برای طرفین درگیر راهی به جز دیپلماسی باقی نمانده و جنگ و تحریم نیز کارایی ندارند. بنابراین کشورهای متخاصم بعد از برجام نخواهند توانست هم چنان بر همان پاشنه قبلی یعنی جنگ سیاسی و روانی و تجزیه و تحریم، بچرخند. می بایست در قبال ایران مواضع سیاسی و نرمتری اتخاذ کنند که در این رابطه موقعیت و آینده مزدبگیران و عاملان جنگ و جاسوسی و تجزیه، فرق خواهد کرد.
مجاهدین خلق، با شامه تیزی که دارند از هم اکنون آینده روشن مردم ایران و تاریک خود را ارزیابی کرده و دست به کار شده اند. آنان در راستای روحیه دادن به نیروهای منتظر سرنگونی و جنگ، و همچنین به اربابانی که بعد از موفقیت برجام، انتظار دیگری از مزدبگیران خود دارند، شروع به کارزار سیاسی کرده اند. آنان طی یک نشست مجازی به نام “ اجلاس میان دوره ای“ که از هفته اول دیماه شروع شد و هم اکنون نیز ادامه دارد همه عوامل خود را به نام شورای ملی مقاومت، به خط کرده و گرد هم آوردند تا ضمن سر کار گذاشتن آنان، به دوستان آمریکایی و اسراییلی و عربستانی، خود بگویند که آن ها همچنان امیدوار به ساز و کار گذشته و همچنین در عرصه سیاسی آینده نیز قابل استفاده خواهند بود.
لازم به توضیح است، در قاموس مجاهدین خلق شورای ملی مقاومت فقط یک نام است و ماهیت همه اعضاء، مجاهد خلق و هواداران زوار دررفته و منفعل و مواجب بگیرند چون که شورای ملی مقاومت در اصل در سال 1360 در پاریس تشکیل شد و با ملاقات مسئول شورا با طارق عزیز و سپس همکاری مجاهدین خلق در جنگ ایران و عراق به نفع کشور متخاصم همه اعضای مستقل شورا طی سال های 1362 و 1363 از شورای ملی مقاومت، خارج شدند و آن چه برای مجاهدین و مسئول شورا، باقی ماند تعدادی نیمه شورایی و نیمه مجاهد و نیمه سیاسی و بله قربان گو و مزدبگیر و ریزشی های جمهوری اسلامی و سلطنت طلب، بیش نبودند.
بعضی ها را مجاهدین از بس که دست شان را در پوست گردو قرار دادند و با مسئولیت و ماموریت به عراق و دلارهای خونین آلودند، مجاب به ماندن کردند. اتفاقاً یکی از این ها که پایش لنگ می زد و مسئول شورا احتمال می داد که لنگ و لگد بیاندازد به ویژه بعد از انقلاب ایدئولوژیک اول و جریان ازدواج مسعود رجوی با مریم قجر عضدانلو، که مسئله دار و انگیزه از دست داده بود به عنوان بینه انقلاب ایدئولوژیک به عراق و کردستان فرستاد تا ضمن گفت و گپ با مجاهدینی که تازه از ایران و از زندان بازگشته بودند ابتدا خود سر کار بماند و انگیزه بگیرد و سبیلش چرب شود. با مابقی نیز همین جور رفتار کردند. با پول و مسئولیت های پوشالی و به به و چه چه، اما در خفاء با توهین و تحقیر همه را در اصل به مجاهد خلق و مجاهد بی ترمز و انقلاب کرده، بدل کردند.
حالا هم با پنبه شدن همه رشته هایی که طی سال ها سر هم کرده بودند به دو مشکل و معضل اساسی برخورد کردند. اول، مسئله دار شدن و نارضایتی اعضای داخل تشکیلات در آلبانی و دوم، نیروهای هوادار یا همان شورای ملی مقاومت، که می بایست برای حفظ و نگهداری این دو که یکی در حبس و دیگری ظاهراً آزاد است، فکر بکری بکنند وگرنه هر دو در دنیای سیاسی آینده که آینده تاریکی برای مجاهدین خلق خواهد بود راه خود را اگرچه دیر با این وصف جدا خواهند کرد به ویژه زمانی که چشم انداز سرنگونی و دلارهای باد آورده در دسترس نباشد.
کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس